ඔන්න එකමත් එක රටක රජතුමෙක් හිටියා. එයාට හරිම ලස්සන රාජධානියක් තිබුණා. රාජධානියම කොළපාට කඳුවලින් වටවෙලයි තිබුනෙ. රටේම මිනිස්සු ඒ රජතුමාට ආදරය කරා. රටේ කිසිම මනුස්සයෙක්ට කෑමෙන් බීමෙන් වත්, ඉඩකඩම් වලින්වත් අහේනියක් ඇති නොවෙන්න ඒ රජතුමා රට පාලනේ කරපු නිසා කියලයි මිනිස්සුනම් කියන්නෙ. මේ දවස්වල දේශපාලනේ සරලයිනෙ. රජතුමාට වයස කීයක් වෙනවද කියන්නනම් මම දන්නෙ නෑ. සමහරවිට තිස් පහක් වගේ ඇති. සමහරවිට ඊටත් වැඩි වෙන්න බැරි නෑ. රාජභෝජන බුක්ති විඳින මිනිස්සු නාකිවෙන්නෙ නැතුව ඇති. කලින් හිටපු රජතුමා අවුරුදු පනහ වෙනකොටම මහ රෑ පුතාට ඔටුන්න දීලා බිසෝවරු තුන්දෙනෙක් එක්ක මාළිඟාව අතෑරලා ගියා. කවුරුවත් දන්නෙ නෑ කොහේට වාෂ්ප උනාද කියලා. සමහරවිට අපි අතරෙ ගම්වැසියෙක් වගේ ජීවත් වෙනව ඇති. මේ කඳු පහු කරලා කොහෙ කියල යන්නද. දෙයියංගෙ පිහිටෙන් සංතෝසෙන් ඇති. දැන් ඉන්න රජතුමාට තවම එක බිසවයි ඉන්නෙ. රජතුමා උසස් පවුල් වල කුමාරිකාවන්ට වැඩිය කැමති නෑ කියල කතාවකුත් රට්ටු කියනව. පාලනේ ගෙනියන්න ඕනකමට හරිම අමාරුවෙන්ලු දැං ඔය ඉන්න බිසව ඇඟේ ගැහුවෙ. ඔහොම හිටියට මාලිඟාවෙ සේවිකාවන්ට විසුමක් නැල්ලු රජාගෙන්. රට්ටු කියන කතා හැමවෙලාවෙම ඇත්ත වෙන්නෙ නෑනෙ ඉතිං. සමහරවිට අපේ රජතුමා බිසවට පණ ඇරලා ආදරේ ඇති. පොඩි මිනිස්සුන්ට කොයින්ද රාජකීය පහස ලබන්න වාසනාවක්. මේව හිතන එක බොරු වැඩක්. අයියා හෙට උදෙන්ම කම්මලට යන නිසා අම්මා උදෙන්ම නැගිටලා උයයි. මටත් නැගිටින්න වෙයි. මනස්ගාත නොහිතා දැංම නිදාගන්න ඕනි.
ඇයි මට නින්ද යන්නෙ නැත්තෙ?
ඔලුවත් රිදෙනවා මට මේ මොකද්ද වෙලා තියෙන්නෙ? නළලත් රස්නෙයි. මට උණ හැදීගෙන එනවා නේද? මගෙ ඇඟම රස්නෙයි, ගිණිගන්නවා වගේ. අම්මා කිව්ව දේ අහලා මට ගෙදර ඉන්නයි තිබුණෙ. හවස ඇළට ගිහින් සීතලේ නාපු නිසා වෙන්න ඇති. ඒත් මට දැනෙන දේ… හරිම අමුතුයි. කොයි පැත්තට හැරුනත් නින්ද යන්නෙ නෑ. ඇයි මේ? හරිම රස්නෙයි. මේ පොරෝනාව අයින් කරන්නෝනි හරිම වදයක් මේක. දැන්නං සනීපයි. කවුලුවලින් එන හුළඟයි හඳ එළියයි මගේ ඇඟේ වදිනවා. ඇඟේ හිරිගඩු පිපෙනවද කොහෙද. උණ වැඩිවෙයිද මන්දා මෙහෙම ඉඳලා. ඒත් ඉතිං… අනේ මන්දා. මට හරිම අමාරුයි. නින්ද යනකංම මම ඇස් තදකරන් ඉන්නවා. කොයි වෙලාවක හරි නින්දයන්නැතෑ. රජතුමානං මේ වෙලාවෙ හොඳටම නිදි ඇති, බිසවත් එක්ක. රජතුමාගෙ රැවුල බිසවගෙ මූණෙ ඇනිලා ඇහැරෙනවා ඇති. යසයි! ඒත්… ගිය අවුරුද්දෙ වීථි සංචාරෙ යනකොට එතුමා රැවුල කපලයි හිටියෙ. ඊට කලින් අවුරුද්දෙනම් ටිකක් ලොකුවට රැවුල වවලා හිටියා. හතරරියනක් විතර උස මිනිහෙක්. බිසවගෙ බෙල්ල රිදෙනව ඇති මනුස්සගෙ රැවුල ඉඹින්න හඳලම. ආයෙමත් මං මනස්ගාත හිතනව. ඇයි මට නින්දයන්නෙ නැත්තෙ. මගේ ඇඟට විවේකයක් ඔනි, කොහෙවත් ඉන්න රජෙක් ගැන හිත හිත නිදිමරන්න වෙලාවක් නෑ මට. රජතුමා මේ වෙලාවෙ මෙතන හිටියනං මොනවා කියයිද? සමහරවිට මම නිදාගන්නැතුව ඇඳ උඩ පෙරලි පෙරලි ඉන්න එක නවත්තන්න කියයි. නැත්තං පිටුවහල් කරනව කියයි. එහෙමත් නැත්තං… කොට්ටෙ නැතුව නිදාගෙන
බලන්න කියයි. ම්ම්… ඒකත් හොඳයි. රජතුමා මේ කොට්ටෙ උනානං. චික්. මං මොනාද මේ හිතන්නෙ. මං උණ විකාරෙන් කියවනවත්ද? හුස්මගන්නත් අමාරුයි. මගෙ හැට්ටෙ ටිකක් හිර නිසා වෙන්න ඇති. රජතුමා හිටියනං කියයි මේක බුරුල් කරගන්න කියල. පපුවට හුළං ටිකක් වැදෙනකොට ඇඟම හිරිවැටිලා යනවා. මම පපුව අල්ලලා බැලුවා.
සීතලට තනපුඩු උල් වෙලා. අම්මා මාව මෙහෙම දැක්කනං විසුමක් වෙන්නෑ. රජතුමා හිටියනං අම්මට කියයි පැදුර අරන් ගිහින් සාලෙ නිදාගන්න කියල. මාව ආරස්සා කරන්න එතුමා ඉන්න නිසා. දැංවත් මට නිදාගන්න දීපිං රජ්ජුරුවනේ. මං මේ කොට්ටෙට මොකද කරන්නෙ? මේක තුරුල් කරන් ඉන්නකං මට නින්ද යන එකක් නෑ. කොට්ටෙ රස්නෙ මඟෙ පපුවට දැනෙනව. රජතුමා හිටියනං කියයි කොට්ටෙ කකුල් දෙක මැදින් තියාගෙන බලන්න කියල. ම්ම්… ඒත් එහෙම කරනවනං චීත්තෙත් ලිහන්න වෙයි. ආයෙමත් පැත්තට හැරෙන්න එපැයි. ම්ම්… හරි. හඳ එලිය කෙලින්ම මගෙ කකුල් දෙක උඩට වැටෙනවා. රජතුමා කියන විදිහට කොට්ටෙ කලවා දෙක මැදින් තියාගත්තා. හරිම අමුතුයි. කොට්ටෙ යටිබඩේ ඇතිල්ලෙනකොට තවත් අමුතුයි. පපුවට තුරුල් කරගන්නවට වැඩිය වෙනස් කකුල් වලින් තුරුල් කරගත්තම. මට දාඩියත් දාලා. කකුල් වල රෝම දාඩියට තෙමිලා හඳ එලියට දිලිසෙනවා. දැන්නං පොරෝනාව ඕනිවෙයි. දාඩිය පිහිදගන්න. පොරෝනාවෙන් වහගෙන මම දිගටම ඇතිල්ලුවොත්…
…
“ළමයෝ? ළමයො උඹට මොන යකෙක් වැහිලද මේ පස්සට එළිය වැටෙනකං නිදාගන්නෙ? අයියා අද වැඩට යනව කියල දන්නැද්ද? මට තනියම උයන්න උනා තව ටිකෙන් ඒ කොල්ලට හරියට කන්නත් නැතිවෙනව. දැංවත් නැගිටලා අර රෙදි ටික හෝදල දාපං.”
හොඳ වෙලාවට අම්මා දන්නෙ නෑ මේ පොරෝනාවට යටින් ඉන්න මගෙ ඇඟේ නූල් පටක්වත් නෑ කියල. අනේ අපොයි. ඊයෙ රෑ මට මොකක්ද උනේ? අනේ මංදා. කොට්ටෙ හොඳටම තෙත් වෙලා. ඊයෙ රෑ මට මැටි කෝප්පයක් පිරෙන්න දාඩිය දාලා වගේ. හරිම පුදුමයි.
“අම්මේ, කන්න මොනාද තියෙන්නෙ?”
අම්මා පව්. රතු කැකුළු බතුයි, අඹ මාලුවකුයි, සුදුළූණු මාලුවකුයි, කට්ට සම්බෝලෙකුයි තනියම හදලා තව බල කරවල කෑල්ලකුත් බැදලා. මට ඇහැරුණේ නෑනෙ. ඊයෙ රෑ මට උණ විකාරෙන් හීන පෙනුන නිසා හරියට නිදාගන්… ඒත් මට දැං කිසිම අමාරුවක් නෑනෙ? සමහරවිට පොඩි ඔලුවෙ කැක්කුමක් විතරයි වෙන්නැති තියෙන්න ඇත්තෙ.
ආයෙනම් හවසට නාන්න හොඳ නෑ.
“අසවු! අසවු! අසවු! අද දින උදෑසන සුභ මොහොතින් අප රාජ්‍යයේ රාජ්‍යෝත්තමයාණන් වහන්සේ වීථි සංචාරයේ එළැඹුණු වගයි. උන් වහන්සේගේ ආශිර්වාදය ලබා ගැනීම පිණිස ගමේ තරුණ කන්‍යාවියන් සියලු දෙනා දාන ශාලාවට රැස් වනු!”
ඒ පාර මොකද්ද මේ වෙන්නෙ? කලින් කවදාවත් මෙහෙම කියලා නෑනෙ. වීථි සංචාරෙ ගියාට රජෙක් කවදාවත් ගමකට ගොඩබැස්සා කියල මම අහලා නෑ. අම්මා කොහෙද ගියේ?
“අම්මේ…! අම්මේ…!”
අම්මා පේන්න නෑ. මට ජනේලෙන් පේනවා රාජ පුරුෂයො ගෙදරින් ගෙදරට තට්ටු කර කර යනවා. දැං මොකද කරන්නෙ. අපොයි ඔන්න මෙහෙටත් එනවා. මං අම්මට කතා කරපු සද්දෙ ඇහුනද දන්නෑ. දැං මොකද කරන්නෙ අම්මත් නෑ. රාජ පුරුෂයො දොර ලඟ. දොර නෑරියොත් මාව බලෙන් ඇදගෙන යයි. මං මොකටද
බයවෙන්නෙ. මරන්න නෙවෙයිනෙ එන්න කියන්නෙ. මං දොර අරිනවා.
“මේ කන්‍යාවිය විතරද මේ නිවසෙ ඉන්නෙ?”
“ඔ… ඔව්. නෑ අපෙ අම්මා…”
“අපි අම්මට පයිණ්ඩයක් දෙංඥං. ඔය දැරිවි ඉක්මණට රැස්වීම් මණ්ඩපයට ගියානං…”
රාජපුරුෂයෙක් ගමේ මිනිහෙක්ට මෙහෙම කතා කරනවා ඇහුවමයි. වෙන කරන්න දෙයක් නෑ. මම නොගියොත් රාජ උදහසට ලක්වෙයි. අයියෝ මම මූණවත් සෝදලා නෑ.
වතුර ටිකකින් කට සෝදගෙන චීත්තෙන් ඇස් දෙක පිහදාගෙන මමත් ඉතිං රැස්වීම්මණ්ඩපයට දිව්වා. ගමේම ගෑණුදරුවො එතන පෝලිම් ගස්සලා. ඒ ඩිංගට හැමෝමඅලුත් ඇඳුම් ඇඳලා. රැස්වීම් මණ්ඩපේ කවදාවත් නැතුව තිර රෙදි වලින් වහලා. මාත් පෝලිමට එකතු උනා. ඉස්සරහින් මාළිඟාවෙ සේවිකාවො පෝලිමේ ඉන්න කෙල්ලන්ගෙ පා දෝවනය කරලයි මණ්ඩපේ ඇතුලට ගන්නෙ. මේ මොන කෝලමක්ද? සමහරවිට රජතුමාට එළන රතු පලසෙ කුණු ගෑවෙයි කියලද දන්නෑ. අපිට කියල ඉතිං මිරිවැඩිසඟලවල් නෑනෙ. මගේ වාරෙ එන්න එන්නම ළං වෙනවා
…
ඊළඟට තමයි මගේ පා දෝවනය කරන්න තියෙන්නෙ. මට ඉස්සරහින් ඉන්න ගෑණු ළමයා ඇතුලට ගියා. මණ්ඩපයට පිටිපස්සෙන් රාජපුරුෂයෝ වතුර උණු කරනවා. සේවිකාවො ඒ වතුර අරන් එනවා අපිව සෝදන්න. එයාලගෙ අත් හරිම සනීපයි. හෝදලා, සුවපහසු රෙදි කෑල්ලකින් පිහදාලා මටත් මණ්ඩපයෙ තිරේ උස්සලා ඇතුළට යන්න කිව්වා. ඇතුළෙ
රාජපුරුෂයො දෙන්නෙක් මණ්ඩපේ මැද තවත් පෝලිමක් හදනවා. හැබැයි එකා පස්සෙ එකා නෙවෙයි. පැත්තෙන් පැත්තට. එක කෙළවරක ගමරාල මාමගෙ දුව ඉන්නව පේනව. ගමේ ඉන්න ලස්සනම කෙල්ල. රත්තරන් පාටට හුරු ලස්සන පාටක කෙල්ලෙක්. කුමාරිකාවක් වගේ. සමහරු කියනවා ගම හාමිනේව බලන්න ආපු ඇමතිකෙනෙක් නිසා ඔය කෙල්ල ඉපදුනා කියලත්. ඉරිසියාවට කියන කතා වෙන්න ඇති. ඒ කෙල්ලට තමයි ගමේම ඉන්න කෙල්ලොන්ගෙන් ලස්සනම ඇඟ තියෙන්නෙ. නාන තොටේදි මම උනත් ඉරිසියාවෙන් බලන් ඉඳලා තියෙනවා. දිය රෙද්දට හිරවුන පිරුණ පපුවක්, ලොකුත් නෑ, පොඩිත් නෑ ඒ කෙල්ලට ගැලපෙනම පරමාණෙන් තියෙනව. දියරෙද්ද වතුරට පෙඟුනම
තමයි ඇඟේ ලස්සන පේන්නෙ. ලීයක කැටයම් කරා වගේ හැඩකාර ඇඟක්. උකුලෙ ඉඳන් විලුඹ ළඟට යනකං හරිම පිළිවෙලකට නෙළලා. කොණ්ඩෙත් ලස්සනයි. රාජ සභාවෙ කවියො කවි ලියන්නෙ මෙහෙම ගෑණු ගැන වෙන්නැති. ඇයි ඒ ළමයව කෙළවරට දැම්මෙ? රාජපුරුෂයෝ අපිව පෝලිම් ගස්සන්නෙ ලස්සනේ පිළිවෙලටද? මං
ඇයි එහෙනම් පෝලිමේ මැදින් ඉන්නෙ. මාව ගැලපෙන්නෙ අනිත් කෙළවරට. රාජපුරුෂයන්ට වැරදිලා.
“අන්න රජතුමා සැපත් වෙනවා! ඉක්මණට ලෑස්ති කරපල්ලා!”
අපේ පා දෝවනය කරපු සේවිකාව එහෙම කෑ ගැහුවා විතරයි රාජපුරුෂයො දෙන්නා කෙලවරේ හිටපු කෙල්ලගෙ ඇඳුම් උනන්න ගත්තා. අර… ලස්සන කෙනාගෙ නෙවෙයි. අනිත් කෙලවරේ කෙනාගෙ. ඒකි හොඳටම බයවෙලා කෑ ගහනවා. මේ මොකද්ද වෙන්නෙ. අපිට එන්න කිව්වෙ ආශිර්වාදයක් ගන්නනෙ ඇයි මේ රෙදි ගලවන්නෙ. ඇයි ඒ
ළමයට කරදර කරන්නෙ? ඊළඟට අපිටත් මෙහෙම කරයිද? ඒ කෙල්ලගෙ චීත්තෙයි හැට්ටෙයි දෙකම රාජ පුරුෂයෙක්ගෙ අතේ. පව් අසරණ කෙල්ල බිම වැටිලා බයේ අඬනවා. ඒ කෙල්ල ඉණ ගාවට වෙන්න සුදු රෙද්දක් යටට ඇඳලා. ඒක කකුල් දෙකේ ඔතාගෙන හරියට තලප්පාවක් බඳිනවා වගේ. ඒ ඇරුණම තනිකරම හෙලුවැල්ලෙන්. පපුව අත්වලින් වහගෙන ඉකි ගහනවා. ඒත් එක්කම මණ්ඩපේට එලියෙන් ඇහුන ඝෝෂාව නැවතුනා. තිර රෙද්ද උස්සලා රැවුල තියෙන උස මිනිහෙක් මණ්ඩපයට ඇතුළු උනා. අපේ රජතුමා! රජතුමා බිම වැටිලා ඉන්න කෙල්ල දැකලා එක පාරටම කලබල උනා. තරහා ගිහින් වගෙයි පේන්නෙ. රාජපුරුෂයන්ට ඒ කෙල්ලගෙ ඇඳුම් බිම දාලා එලියට යන්න කියල අණ කරා. ඊට පස්සෙ බිම වැටිලා තිබුණ චීත්තෙ අරන් ඒ ළමයගෙ ඇඟ වැහුවා.
“ඔය ළමයා බය උනාද?”
ඒ කෙල්ල බයට වෙවුලනවා. කොහොම උත්තර දෙන්නද. රජතුමා ඒ කෙල්ලට අත දික් කරා. කෙල්ල තවමත් බයෙන් වෙවුලනවා. පෝලිමේ ඊළඟට හිටපු කෙල්ල ඒ කෙල්ල ළඟ දණ ගහගෙන ඒ කෙල්ලගෙ අත රජතුමාට දුන්නා. රජතුමා ඒ කෙල්ලගෙ අතින් ඇල්ලුවා! රටේ රජතුමා පෝලිමේ කැතම කෙළවරේ කෙල්ලගෙ අතින් ඇල්ලුවා! ගමේ
දෙවනියට කැතම කෙල්ල රජ්ජුරුවන්ගෙ අතින් ඇල්ලෙන්න තරම් වාසනාවන්ත උනා! දෙයියනේ! ඊට පස්සෙ රජතුමා ආයෙමත් කතා කරා.
“මේ ළමයා බය උනාද?
“…ඔ- ඔව් දේවයන් වහන්ස…”
කෙල්ල චීත්තෙන් පපුව වහගත්තට අනිත් සේරම එලියෙ. යටට ඇඳන් ඉන්න සුදු පාට තලප්පාව හැමෝටම පේනව. ඒ වගේ කෙල්ලෙක්ගෙ කලවා මොකට ඔච්චර පරිස්සම් කරනවද මන්දා.
ඊට පස්සෙ රජතුමා පෝලිමේ ඊළඟට හිටපු කෙල්ල දිහා ටිකක් වෙලා බලන් ඉඳලා කිව්වා බයෙන් ඉන්න කෙල්ලගෙ ඇඳුම අන්දවලා එලියට එක්කන් යන්න කියලා. ඇඳුම හරියට අන්දවනවද කියල බලන්න වෙන්නැති අන්දවලා ඉවරවෙනකන්ම රජතුමා බලාගෙන හිටියා. ඒ කෙල්ල පොඩි වුණ ඇඳුමත් ඇඳගෙන අඬ අඩ අනිත් කෙල්ලගෙ අතින් අල්ලන් එලියට ගියා. ඊට පස්සෙ රජතුමා පෝලිමේ ඉන්න ගෑණු ළමයි දිහා බලාගෙන එහා කෙළවරට ගියා. වචනයක්වත් කතා නොකර. එහා කෙළවරේ ඉඳන් ආයෙමත් අනිත් කෙළවරට. මම රජතුමාව මේ තරම් ලඟින් දැකලම නෑ. රජතුමාගෙ ඇස් හරිම තියුණුයි. ඒවා මොනවා හරි හොයනවා. මෙච්චර වෙලා අපේ ඉස්සරහින්
හිටපු රජතුමා එකපාරටම අපේ පිටිපස්සට ගියා. අපි දැන් ඉන්නෙ රජෙක්ට පිටුපාලා! හරිනම් අපිට මරණ දණ්ඩනය දෙන්න ඕනි. ඒත් අපි වැරැද්දක් කරලා නෑනෙ. රජතුමා දැං මාව පහුකරන් යන අඩි සද්දෙ මට ඇහෙනවා. ඒ ගමන් ගෑණු ළමයෙක්ගෙ කණට කරලා මොනවා හරි කිව්වා. ඒ කෙල්ලට හිනා ගියා. ඒ කෙල්ලට දෙපැත්තෙන් හිටපු
කෙල්ලො දෙන්නටත් හිනා ගියා. රජතුමත් හිනා උනා. මොකක් හරි නරක විහිලුවක් වෙන්න ඇති. එන්න එන්නම රජතුමාගෙ අඩි සද්දෙ වේගවත් වෙනවා. අපේ පිටිපස්සෙන් කීපසැරයක් සක්මන් කරපු රජතුමා ආයෙමත් අපේ ඉදිරියට ආවා ඒත්, හරිම නොයිවසිල්ලෙන් වගේ. කලින් හිනා උන කෙල්ල ළඟට ගිහින් හැට්ටෙ ඉස්සරහා තියෙන
හිඩසින් ඇඟිල්ලක් දාලා ඉස්සරහට ඇද්දා. අර… ගෑණු ළමයි සල්ලි හන්ගන්නෙ, එතනට. ඒ කෙල්ල ඉස්සරහට ඇදිලා ආවා. රජතුමා ගාණක්වත් නැතුව ඇඟිල්ලෙන් හැට්ටෙ එහාට මෙහාට කර කර ඒ කෙල්ලගෙ ලස්සන බැලුවා. කෙල්ල බොරුවට ඇඹරෙනවා. රජතුමත් හිනා වෙලා ඒ කෙල්ලගෙ පස්ස කොනිත්තලා ආයෙමත් සක්මන් කරන්න පටන්
ගත්තා. මාව පහු කරන් අඩි දෙක තුනක් ගියා විතරයි තවත් කෙල්ලෙක් රජතුමාගෙ ඇහැ ගැටුනා. ඒ කෙල්ල බිම බලාගෙනම හිටියෙ. රජතුමා ඒ කෙල්ලගෙ නිකට උස්සලා මූණ දිහා ටිකක් වෙලා බලන් හිටියා. ඊට පස්සෙ අත කම්මුලේ තියලා මාපටැඟිල්ලෙන් යටි තොල ටිකක් පහළට කරලා බැලුවා. අතේ කෙළ ගෑවෙන්නත් ඇති. ඊට පස්සෙ අත බෙල්ල දිගේ අරන් ගිහින් කලින් වගේම හැට්ටෙ ඇතුළට ඇඟිල්ලක් දාලා සෙල්ලම් කරා. හැබැයි කලින් කෙල්ලට වැඩිය මෙයාව රජතුමාට හිතට අල්ලලා ගිහින් වගේ. රජතුමාගෙ ඇඟිල්ල පපුවෙ අස්සක් මුල්ලක් නෑරම දුවනවා. සල්ලි දාන තැන විතරක් නෙවෙයි. කෙල්ල බිම බලාගෙනම ඉන්නවා. රජතුමා කීපසැරයක් ඒ කෙල්ලගෙ තන පුඩුවලට උඩින් ඇඟිල්ල අරන් ගියා. දැන්නම් මං ඉන්න තැනටත් ඒ කෙල්ල හුස්මගන්න සද්දෙ ඇහෙනවා. ඒ කෙල්ලගෙ පපුව පිම්බිලා වගේ. ඒ හැට්ටෙ ඇතුලෙ තවදුරටත් රජතුමාගෙ ඇඟිල්ලට ඉඩක් නෑ. රජතුමා ඇඟිල්ල එලියට ගත්තා. හැට්ටෙට වැහුනත් තනපුඩු ඉලිප්පිලා තියෙනවා මට පේනවා. රජතුමා ඇඟිල්ල එලියට අරන් පපුව අතගාගෙන හැට්ටෙ දිගේ බඩ ළඟට අරන් ඇවිත් ආයෙමත් ඇවිදින්න ගත්තා. කෙල්ල තවමත් බිම බලාගෙනම ඉන්නවා. රජතුමා ආයෙමත් සැරයක් අපේ පිටිපස්සට ආවා. කලින් තරම් වේගවත් නැති උනත් අඩි සද්දෙන් කියන්න පුලුවන් රජතුමා ඉන්නෙ නොයිවසිල්ලෙන් කියලා. මගේ ළඟට එනවත් එක්කම රජතුමාගෙ අඩි සද්දෙ නැවතුනා. මගේ බෙල්ල පිටිපස්සට රජතුමාගෙ හුස්ම වැදුනා. ඒත්… ඒ කොහොමද? ඒත් රජතුමා ගොඩක් උසයිනෙ. ආයෙමත් රජතුමා මාව පහුකරන් ඉස්සරහට ගියා. ඒක ඉතිං අහන්නත් දෙයක්ද. මගේ ළඟ නැවතිලා මොනා බලන්නද. ඒත්… පෝලිමේ කෙළවරට ගිය රජතුමා අපේ ඉස්සරහට ඇවිත් ආයෙමත් මගේ පැත්තට එනවා. ඇවිත් මගේ ළඟ නැවතිලා මගේ ඇස් දිහා බලන් හිටියා. මම ගල් උනා. ටික වෙලාවක් ගියාමයි මගෙ සිහියට ආවෙ මම එතුමගෙ ඇස් දිහා කෙලින් බැලුවා කියල. මම එහෙමම බිම බලාගත්‍තා. එකපාරටම රජතුමා එක කකුලක් දණගහගත්තා. රටේ රජතුමා මගේ ඉදිරියේ දණ ගැහුවා! මේ මොකද්ද වෙන්නෙ. දණ නවාගත්ත රජතුමා මගේ ඇස් දිහා බිම ඉඳන් බලන් හිටියා. ඊට පස්සෙ මඟේ චීත්තෙ පොටක් අතින් එහාට කරලා මගේ වලලුකර පාදගත්තා. රජතුමා හොඳටම මට ළං වෙලා. මම තවම ඉන්නෙ ඊයෙ රෑ ඇඳුමින්. මටත් නොදැනිම මං හුස්මගන්න වේගෙ වැඩි උනා. රජතුමා මගේ වලලුකරින් උස්සලා මගේ කකුල එතුමගෙ දණිය උඩින් තියාගත්තා. ඒ පාර මොකද්ද මට වෙන්නෙ. මට ආයෙමත් උණ ගන්න වගේ. මම වැටෙයිද දන්නෑ. නෑ. රජතුමාගෙ අත යකඩ වගේ, තදයි, සීතලයි. මට වැටෙන්න දෙන එකක් නෑ. රජතුමාගෙ අත හිමින් හිමින් උඩට එන්න ගත්තා. මගේ දණිය ළඟට එනකන් එළියට මතුකරගෙන ඒ ටික උඩට පහළට අතගාන්න ගත්තා. ඒ ගමන් රජතුමා අනිත් අතෙන් කකුලෙ ඇඟිලි එකින් එක ඈත් කර කර බැලුවා. ඇයි මෙහෙම කරන්නෙ. මට ඊයෙ රෑ වද දුන්නා මදිවටද? මට ලැජ්ජයි. මං දැං මොනාද කරන්නෙ. මං ගෙදර ගිහින් අම්මට මොනාද කියන්නෙ. මාව අල්ලපු පළවෙනි පිරිමියා රටෙ රටේ රජතුමා කියන්නද? රජතුමා මාව අතගාන එක නැවැත්තුවා. මගේ කකුල පරිස්සමට බිමින් තියලා හිටගෙන මං දිහා බලලා ලස්සන හිනාවක් දැම්මා. මාත් බයවෙලා ඉන්නෙ කියල තේරෙන්න ඇති. ඊට පස්සෙ රජතුමා එළියට ගිහින් රාජපුරුෂයන්ට අණ කරා අද මෙතනට ආපු හැම ගෑණු ළමයෙක්ගෙම ගෙදරට තෑගි බෝග යවන්න කියලා. විශේෂයෙන්ම රාජපුරුෂයො කරදර කරපු ළමයට. ඊට පස්සෙ අපේ කකුල් හෝදපු සේවිකාව ඇතුළට ඇවිත් රජතුමා අල්ලලා බලපු ගෑණු ළමයින්ට ඉස්සරහට එන්න කිව්වා. අපි ඉස්සරහට ආවා ඉතිං. සේවිකාව අපේ ළගට ඇවිල්ලා අපේ මූණු හොඳට මතක තියාගත්තා. ගමරාල මාමගෙ දුවටත් ඉස්සරහට එන්න කිව්වා. රජතුමා එයාව ඇල්ලුවේ නැතත්, මටත් පුදුමයි. ඇයි රජතුමා එයා දිහා බැලුවෙ නැත්තෙ? අනිත් අය හැමෝටම තෑගි බෝග අරන් ගෙවල් වලට යන්න කිව්වා. අපි හතර දෙනාට හැමෝම යනකන් එළියට යන්න එපා කිව්වා. අපි එළියට එනකොට අපි වෙනුවෙන් දෝලා හතරක් ලෑස්ති කරලා තිබුණා.
“අපි බිසෝවරු වෙන්නද යන්නෙ?”
ගමරාල මාමගෙ දුව සේවිකාවකගෙන් ඇහුවා. සේවිකාව එතකොට අමුතු විදිහට හිනා වෙවී නෑ කිව්වා. හිතේ ඇති බිසවක් වෙන්න. ඒත් ඇයි මේ දෝලාවක්?
ජීවිතේ පළවෙනි පාරට දෝලාවකට නැඟපු මම ඒකෙ තියෙන සැපපහසුවට මත් උනා. යෝධයෝ වගේ රාජපුරුෂයො හතර දෙනෙක් දෝලාව කරේ තියාගත්තා. දෝලාවෙ කවුලුවෙන් මට පෙනුනා අම්මා පාරට වෙලා මගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. මං නිසා අම්මට ගොඩක් තෑගිබෝග ලැබෙයි. එයාට ඒ දේවල් උරුමයි. අම්මට පිටිපස්සෙන් ගමරාල මාමගෙ ලොකු පුතා අපි දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ඒත් ඒ උගෙ නංගිගෙ දෝලාව දිහා නෙවෙයි. මං දිහා. පයින් ගැහුවෙ මැණික් ගලකට කියලා දැං හිතෙනව ඇති. දෝලාවෙ සැපපහසුව වැඩිකමටදෝ මන්දා ඇඟට අපහසුවක් දැනුනා. එතකොටයි මතක් උනේ මම උදේ ඉඳන් දොට්ට පිළටවත් ගියේ නෑ නේද කියලා. දෝළාව ගැස්සෙනකොට
මට තවත් අමාරුයි. මම දෝලාව නවත්තන්න කිව්වා. අනිත් ගෑණු ළමයි මාව පහු කරන් යනවා මට පේනවා. මම සේවිකාවකට රහසින් කිව්වා මගෙ උවමනාව. ඒ මොහොතේම රාජපුරුෂයො පාර අයිනෙන් තිර රෙදි දාලා මට කාමරයක් හදලා දුන්නා. උණුවතුරත් දුන්නා. සේරම වැඩ ඉවරවෙලා ආයෙමත් අපි ගමන පටන්ගත්තා. මට මේ
අපහසුතාවයන්ට හුරුවෙන්න වෙයි වගේ. අපි මාළිඟාවටලු යන්නෙ. ඒවගේම අපි පරක්කුයිලු.
ජීවිතේ පළවෙනි වතාවට මම රජ මාලිඟාවකටත් ඇතුළු වුනා එහෙනම්. අපේ පැල්පත් එක්ක බැලුවම මේක සුරපුරයක්. මාලිඟාවෙ සේවකයො සේරම අපි දිහා හැරි හැරී බලනවා. සේවකයො උනාට බලන්න එපැයි මුංගෙ ඇඳුම් වල දිස්නෙ. අපිව එක්කන් ආපු සේවිකාව අපිව කාමරේකට දැම්මා. කන්න බොන්නත් දුන්නා. උදේ කෑමෙන් පස්සෙම කිසි දෙයක් කාපු නැති නිසා අපි තවත් හිතන්නෙ නැතුව ඒ බොජුන් රසවින්දා. තව ටිකකින් අපි හැමෝටම විවේකගන්න පුළුවන් වෙයි කිව්වා. ඊට පස්සෙ කාමරයට තවත් සේවිකාවො හත් දෙනෙක් ආවා. ඇවිල්ලා අපිට ලැජ්ජා වෙන්න එපා කිව්වා. සේවිකාවො දෙන්නා බැගින් එකතු වෙලා පරිස්සමට අපි හැමෝගෙම ඇඳුම් අයින් කරන්න ගත්තා. ගෑණු අය නිසා අපි කාටවත් කලින් දැනුන බය දැනුනෙ නෑ. කොහොමත් නාන තොටේදි මේක සාමාන්‍ය දෙයක්. අපි හැමෝගෙම ඇඳුම් සේරම අයින් කරාට පස්සෙ නිරුවතින් ඉන්න අපිව කාමරේ ඇතුළෙන් අපිව තවත් කාමරේකට එක්කන් ගියා. අපි අත් වලින් විළි වහගන්න හැදුවත් ඒක බොරු වැඩක් කියලා තේරුනා. ඒ කාමරේ තිබුණා උණු වතුර පුරවපු ලොකු බේසමක්. අපි හතරදෙනාටම ඒකට බහින්න කිව්වා. දෝලාවෙ ගැස්සි ගැස්සි සැතපුම් ගාණක් මහන්සි උන අපිට මේ බේසම දිව්‍යලෝකයක් වගේ. අපි හැමෝම බේසමට බැහැලා අතපය වලින් විලි වහගෙන එක එක ජාතියෙ විකාර ඉරියව් වලින් වාඩිවෙලා ටිකක් වෙලා හිටියා. ඊට පස්සෙ ආපු සේවිකාව අපි හැමෝගෙම කකුල් පළල් කරලා ඒ විදිහට ඉන්න කියලා ගියා. ලැජ්ජාවෙ බෑ. අපි හතරදෙනා තවම වචනයක්වත් කතාබහ කරලා නෑ. වෙන්න යන දේ ගැන අපි කවුරුත් නොදන්න නිසා කතාබහ කරලා වැඩකුත් නෑ ඉතිං. හෝරාවකින් බාගෙකට පස්සෙ අපිට බේසමෙන් එළියට එන්න කියලා බිම අතුරලා තිබුණ සිනිදු කලාලයක් උඩ වැතිරෙන්න කිව්වා. එක සේවිකාවක් සඳුන් සුවඳ එන ලිස්සනසුලු උණුසුම් දියරයක් පුරවපු තඹ ජෝග්ගු කිහිපයක් අරන් ආවා. ඒවා අපි හතරදෙනාගෙ බෙල්ලෙ ඉඳන් දෙපතුළ ළඟට යනකන් ඇඟේ හැලුවා. ඊට පස්සෙ සේවිකාවක් මඟේ බෙල්ල පරිස්සමට සම්බාහනය කරන්න ගත්තා. ඊට පස්සෙ මගේ උරහිස, මගේ අත් පිරිමැද්දා. පිළිවෙලට මගේ පියයුරු සහ උදරය සම්බාහනය කරලා කලින් වගේම මට කකුල් පළල් කරන්න කිව්වා. ඊට පස්සෙ අත්ලට දියර ටිකක් අරන් මඟේ රහසඟට ගැහුවා. හරියට මාළිඟාවල බිත්ති කපරාරු කරනවා වගේ. මගේ රහසඟ ඒ උණුසුම් දියරයෙන් පිරුණා. ඊට පස්සෙ ඒ සේවිකාව මගේ රහසඟ අවට රෝම ඇඟිලිතුඩු වලින් පිරිමැද්දා. අර දියරය රෝම ඇතුළෙ ඇතිල්ලෙනකොට පෙන එන්න ගත්තා. ක්‍රමයෙන් ඒ සේවිකාව මගේ රහසඟට ඇඟිලි කිට්ටු කරා. දැනටත් හොඳටම තෙත්වෙලා තියෙන එතන වටේට රටාවකට ඇඟිලි වලින් පිරිමැද්දා. ඇඟිලිතුඩු මගෙ භගමණියෙ වදිනකොට මට කෙඳිරි ගෑවෙන්න ගත්තා. ඒ නිසා එයා ඇඟිලි වලින් පිරිමදින එක නවත්තලා අත්ලෙන් පිරිමදින්න ගත්තා. ඒකෙන් මගේ කෙඳිරිය තවත් වැඩි උනා. අනිත් සේවිකාවනුත් අපි දිහා බැලුවා. ලැජ්ජාවෙන් බිම බලාගත්ත මගේ සේවිකාව මගේ රහසඟ අතහැරලා කලවා සම්බාහනය කරන්න පටන් ගත්තා. ඊට පස්සෙ පිළිවෙලින් දණහිස, පාද, ඇඟිලි සහ යටිපතුල සම්බාහනය කරා. අපිට නැවත වතාවක් බේසමට බහින්න උනා. උණුවතුරින් අර දියර සියල්ලම සෝදලා ඇරියා. අපේ කොණ්ඩ සෝදන්න තවත් දියරයක් ගෙනැත් තිබුණා. මූණට තවත් සත්කාරයක්. සේරම ඉවර වුණාට පස්සෙ පොළවට එළලා තිබුණ වර්ගයේ සුවපහසු රෙද්දකින් අපේ තෙත් වෙලා තිබුණ සිරුරු පිසදැම්මා. එක් සේවිකාවක් විශාල කැඩපතක් අරන් ආවා. මම ජීවිතේට කැඩපතකින් මාව දැකපු පළවෙනි වතාව. ගමරාලගෙ පුතා කියන තරම් මගෙ ඇති කැතක් නෑ. මම හිනාවෙනකොට මගේ ඇස් දිලිසෙනවා. කෝම්පිට්ටු හැඩේ ගත්ත පියයුරු. ඒ විතරක්ද, මගෙ ඇඟේ ලස්සන හොඳටම පේන්නෙ පිටිපස්ස හැරුණම. ඒකයි රජතුමා මගෙ පස්ස දිහා බලලා මාව තෝරගත්තෙ. මගෙ මූණ රතුවෙන්න ගත්තා. අපි ආයෙමත් කලින් හිටපු කාමරේට ආවා. සේවිකාවො අපි වෙනුවෙන් මාළිඟාවෙ ඇඳුම් ගෙනැවිත් තිබුණා. අර කෙල්ල ඇඳලා හිටියා වගේ කපු රෙදි තලප්පාවක් වගේ යට ඇඳුම මුලින්ම අපිට ඇන්දුවා. ඊට පස්සෙ විනිවිද පෙනෙන දුහුල් ගවුමක්. රෙදිවලින් හදපු මිරිවැඩිසඟලක් බැගින් තිබුණා. අපි හතර දෙනාට වෙනම ඇඳවල් හතරක් තිබුණා. පුළුං පුරවපු මෙට්ට, පිහාටු පුරවපු කොට්ට. ගෙදර බූරු ඇඳට වැඩිය කොයිතරම් සුවදායකද? එළියෙ කලුවරත් වැටිලා. අදනම් මට සැපට නිදාගන්න පුළුවන් වෙයි. හෙට මොනවා වෙයිද කියලා දෙවියො තමයි දන්නෙ.
…
මාළිඟාවෙ සේවකයො වැඩ කරන ඝෝෂාවට මට ඇහැරුණා. අනිත් කෙල්ලො තුන්දෙනත් ඇහැරිලා ඒත් හාන්සි වෙලා ඉන්නවා. මමත් ඇඳට වෙලා එයාලගෙ දුහුල් ඇඳුම් හරහා පේන ලස්සන ඇඟවල් දිහා බලාගෙන හිටියා. අපිව ඇහැරවන්න ආපු සේවිකාව අපි දැනටමත් ඇහැරිලා ඉන්නවා දැකලා අපිට ඇඳෙන් බහින්න කිව්වා. අපිට අත් උස්සන්න කියලා අපේ රෑ ගවුම් අයින් කරා. ඊට පස්සෙ අර තලප්පාවත් අයින් කරා. ඒකනං ලොකු දෙයක් හුළං ටිකක්වත් වදින්නෙ නෑ ඒක ඇන්දම. ඊට පස්සෙ පරිස්සමට අපේ යට ඇඳුම ලිහුවා. ඒ රෙදි පටි හතර නවලා තැටියක් උඩ තියලා තව සේවිකාවකට දුන්නා රජතුමාගෙ සිරි යහන් ගබඩාවට අරන් යන්න කියලා. ඊට පස්සෙ අපිව මාලිඟාවෙ සේවිකාවො පිරිසිදු වෙන අංගනයට අරන් ගිහින් අපිට පිරිසිදු වෙන්න කිව්වා. ඊළඟට අපිට ආයෙත් බේසමට එන්න කිව්වා. බේසමට බැස්සට පස්සෙ තමයි අපි හතරදෙනා පළවෙනි පාරට කතාබහ කරේ. අනිත් තුන්දෙනාටත් ඇයි අපිට මෙහෙම සලකන්නෙ කියලා කිසිම අදහසක් නෑ. අපි ඉතිං පැනලා දුවන්න කියලැයි. පපුව ළඟට වතුරෙ පෙඟිලා ටික වෙලාවක් ඉන්නකොට ගමරාල මාමගෙ දුවටයි, බිම බලාගෙන හිටපු කෙල්ලටයි බේසමෙන් එලියට එන්න කිව්වා. වතුර උරාගන්නත් එක්ක පොළවට සුව පහසු රෙද්දක් දාලා එයාලට වැතිරෙන්න කියලා පුංචි ආයුධයකින් පරිස්සමට ගෑණු ළමයි දෙන්නගෙ රහසඟ වටේට තිබුණ රෝම සේරම අයින් කරා. කවදාවත් රෝම තිබිලා නෑ වගෙයි දැන් පේන්නෙ. කෙල්ලො දෙන්නගෙ ලස්සන දැන් තවත් වැඩිවෙලා පේනවා. රෝම නැති නිසා ලස්සනට රෝස පාට වෙලා. ඊට පස්සෙ අපි දෙන්නටත් බේසමෙන් එලියට එන්න කිව්වා. ඒත් අපේ රෝම අයින් කරේ නෑ. ඊට පස්සෙ අපිට ලස්සන සේද ඇඳුම් ඇන්දුවා. අපි රජතුමා එක්ක භෝජන ගන්නලු යන්නෙ.
…
රාජකීය කෑම මේසෙ ගොඩක් ලොකුයි. ඒත් ඒකෙ ඉඩ තියෙන්නෙ කිහිප දෙනෙක්ට විතරයි. අපි අසුන්ගෙන ටිකවෙලාවකට පස්සෙ රජතුමා සැපත් උනා. තනියම නෙවෙයි, බිසවත් එක්ක! බිසව දැන් ගැබිණියක්. මාස තුනක හතරක විතර. අපේ දිහා බලලා හිනා උනා. ගැබිණියක් උනත් ලස්සනේනම් අඩුවක් නෑ. රජතුමා බිසවට හොඳට සළකනවා ඇති, හැම අතින්ම. දැන්නම් මට හැමදෙයක්ම තේරිගෙන එනවා වගේ. රජතුමා අපිට බඩ කට පිරෙන්නම “ආශිර්වාද” කරන්නයි එන්න කියල තියෙන්නෙ. රජතුමාගෙ කෑම වේලෙ තිබුණ කෑම ජාතිමයි අපිටත් ලැබුනෙ. ඒවට කියන නම් මොනවද කියලනං මං දන්නෙ නෑ. බිසවටනම් වෙනම වට්ටෝරුවක්. ළමයෙක් ලැබෙන්න ඉන්න නිසා වෙන්න ඇති. බිසව ඉක්මණට මේසෙන් නැගිටලා ආයෙමත් අපිට හිනාවෙලා රජතුමාටත් ආචාර කරලා එතුමියගෙ යහන් ගැබට ගියා. කෑම කාලා ඉවරඋනාම රජතුමා පලතුරු යුෂ කුසලානයක් හිස් කරා. ඝන රැවුලට යටින් රජතුමාගෙ උගුරුගැටේ උඩ පහළ යන හැටි අපිට පෙනුනා. ඒ කුසලානයටම නැවත නැවතත් පලතුරු යුෂ පුරවලා අපි තුන්දෙනාට බොන්න කිව්වා. අන්තිම බින්දුව වෙනකන් බීලා ඉවරකරනකන් රජතුමා ඇහිපිල්ලමක්වත් ගැහුවෙ නෑ. අමෘතය කියන්නෙ මේවට වෙන්නෝනි.
…
කෑම මේසෙ පුංචි වීරක්‍රියාවෙන් පස්සෙ අපිට රජතුමාගෙ ක්‍රීඩා මණ්ඩපයට එන්න අණ කළා. හැබැයි හරිම ආදරණීය විදිහට අණ කරන්න රජතුමා සැලකිලිමත් වුනා. කොහොම කිව්වත් අණක් කියන්නෙ අණක්! සේවිකාවො දෙන්නෙක් විතරක් ඉද්දි අනිත් හැමෝටම ක්‍රීඩා මණ්ඩපයෙන් පිටත්වෙන්න කිව්වා. දොරටුපාලකයො දෙන්නෙක්ව
මණ්ඩපයෙ එලියෙන් මුරට තිබ්බා. මගෙ පපුව වේගෙන් ගැහෙනවා. අනිත් ගෑණු ළමයින්ගෙත් එහෙම වෙන්න ඇති. විශේෂයෙන්ම අර බිම බලාගෙන හිටපු කෙල්ලගෙ. රජතුමා සංඥා කරාම එක සේවිකාවක් එලියට ගිනින් බන්දේසියක් අරන් ආවා. අනේ! රෑ එලි වෙනකන් අපිට අන්දලා තිබුණ තලප්පා ටික ඒක උඩ! ඒවා පිළිවෙලට වෙන වෙනම අතුරලා තියෙනවා. රජතුමා ඒවගෙන් එකක් අරන් මූණට තදකරගෙන ඒකෙ හරි මැද ඉඹින්න පටන් ගත්තා. ඕකෙ මොනවද අයියෝ ඔච්චර ඉඹින්න තියෙන්නෙ. ඒ මගේ එකද දන්නෑ. ඒ රෙදි පටිය ආයෙමත් බන්දේසිය උඩින් තියපු රජතුමා අනිත් රෙදි පටිත් වරකට එක බැඟින් අරන් හොඳට රසවින්දා. රජතුමා යටි කයට ඔතාගෙන හිටපු සුදු සලුවට යටින් එතුමාගෙ ලිඟුව ඇහැරීගෙන එන හැටි මට පෙනුනා. මට දෙයියන්ගෙම පිහිටයි. අපි හැමෝටම දෙයියන්ගෙ පිහිට තමා. රජතුමා හොඳටම ඇවිස්සිලා ඉන්නෙ. අන්තිම රෙදි පටියත් ඉඹලා ආපහු බන්දේසිය උඩින් තිබ්බට පස්සෙ සේවිකාව ඒක එලියට අරන් ගියා. රජතුමා ගමරාලගෙ දුව ළඟට ඇවිත් කිව්වා එයාගෙ උඩුකය වැස්මෙ ගැට ලිහන්න කියල. ඒ කෙල්ලට කතා කරේ සුද්දි කියලා. ඒ කෙල්ල පහලම ගැටේ ලිහුවත් බෙල්ල පිටිපස්සෙ ගැටේ ලියන්න ඒකි උස මදි. ඇඟිලි වලින් ඉස්සුනත් උස මදි. ඒ කෙල්ල උඩ පැනලා ගැටේ අල්ලන්න හැදුවා. රජතුමාට හිනා ගියා. සේද ඇඳුම් ඇඳගත්ත කෙල්ලෙක් උඩ පනිනකොට පියයුරු හෙලවෙන විදිහ ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕනි නෑනෙ. රජතුමා ඒ කෙල්ලගෙ දකුණු අතින් අල්ලලා පුටුවක් උඩට නඟින්න උදව් කරා. කෙල්ල ගැටේ ලිහනවාත් එක්කම රජතුමාගෙ උඩුකය නිර්වස්ත්‍ර කරමින් ඇඳුම බිමට වැටුනා. රජතුමාගෙ ඇඟ ගමේ පිරිමින්ට වැඩිය ගොඩක් වෙනස්. කලගෙඩියක් වගේ බඩක් වෙනුවට ලස්සනට බෙදුන හතරැස් මාංශපේශි කට්ටලයක්. මීට කලින් පිරිමියෙක්ගෙ දැකලා නැති අමුතුම ලස්සනක්. කෙල්ලට පුටුවෙන් බහින්න එපා කියපු රජතුමා හෙමින් හෙමින් ලැජ්ජාකාරි ළඟට ලං උනා. ඒකි ඊයෙ වගේමයි. වෙනසක් නෑ බිම බලාගෙනම ඉන්නවද කොහෙ… දෙයියනේ! මේකි ඇස් ලොකු කරගෙන රජතුමාගෙ ලිඟුව දිහා නේද බලන් ඉන්නෙ! රජතුමා ඒ කෙල්ලගෙ උරහිස් දෙක උඩි ඉඳලා අත් වලට යනකන් පහලට අතගෑවා. ඊයෙ වගේම අදත් කෙල්ල හුස්මගන්න වේගෙ වැඩිවෙනවා මට ඇහුනා. රජතුමා ඒ කෙල්ලගෙ ඉනෙන් අල්ලලා පුලුං ගොඩක් වගේ උස්සලා පිටිපස්සෙ තිබ්බ මේසයක් උඩින් තිබ්බා. පුටුව උඩ ඉන්න කෙල්ලවත් වඩාගෙන අර කෙල්ලගෙ තනියට තිබ්බා. ඊට පස්සෙ රජතුමා කලින් දවසෙ විහිලු කරපු සිරික්කිය ළඟට ඇවිත් තොල් සිපගන්න වගේ ළං උනා. කෙල්ලත් ඇස් දෙක එහෙම පියාගෙන වැඩේට ලෑස්තිවෙනකොට ඒකිවත් ඉනෙන් උස්සලා මේසෙ උඩින් තියලා ඒකිට ඇහැක් ගහලා මගේ ළඟට ආව. ඒකිගෙ මූණ පුංචි උනා. යස වැඩේ.
“ඔයාගෙ නේද වලලුකරේ ලපයක් තියෙන්නෙ?”
මමවත් දන්නෙ නෑ එතන ලපයක් තියෙනව කියල. මට මොනවහරි කියන්න ඕනි උනත් මට මොනාවත් කියාගන්න බැරුව ගල් උනා. රජතුමා මාවත් අර මේසෙ උඩින් තියලා මගේ ළඟට ඇවිත් ඇඳුමට උඩින් මගේ කලවා හෙමීට අතගාන්න ගත්තා. එහෙම අතගාගෙන පහලට පහලට ගිහින් වලලුකර ළඟට ලං වෙලා එතන සිපගත්තා. ඊට පස්සෙ සේද රෙද්ද අඟලෙන් අඟල උස්ස උස්ස කකුල දිගේ ලෙවකාගෙන දණිය ළඟට ආවා. රජතුමා හරි. රෙදි ගලවලා බලනවට වැඩිය රෙදි උස්සලා බලනකොට තමයි කවුරු උනත් ලස්සන. රජතුමාට පුදුම ඉවසීමක් තියෙන්නෙ. මට තේරෙනවා මගේ හැඟීම් ඇවිස්සෙනවා කියල. ඒත් රජතුමා එකම රිද්මෙකට සිපගෙන උඩට උඩට එන්න ගත්තා. ඇඳුම දණියෙන් උඩට උස්සන්න හදනකොට මම බොරුවට රජතුමාගෙ අත තල්ලු කරන්න හැදුවා. නැත්තං හරි නෑනෙ. මම නරක කෙල්ලෙක් කියල හිතයි. ඒ යකඩ අත් හොලවන්න මට පුලුවංකමක් නෑ ඉතිං. රජතුමා මගේ ඇඳුම උඩටම තල්ලු කරලා මගේ කකුල් දෙක මැදට ඇවිත් කලවා වල ඇතුල් පැත්ත ලෙවකන්නයි සිපගන්නයි පටන් ගත්තා. එහෙම කරන ගමන් හෙමින් හෙමින් මගේ රහසඟට කිට්ටු කරා. ඊට පස්සෙ මගේ කකුල් දෙක හොඳට ඈත් කරපු රජතුමා මගේ රහසඟට කිට්ටු වෙලා තොලකට ලෙවකන්න ගත්තා. ඊළඟට එයාගෙ අතැඟිලි මගේ රෝම උඩින් යවන ගමන් රෝම හප හප කටින් හෙමිහිට ඇද්දා. මට රිදෙන්නෙ නැතිවෙන්න. රජතුමාගෙ රැවුලයි සේද රෙද්දෙයි කිසිම වෙනසක් නෑ. රජතුමාගෙ ඇඟිලිත් ඒ වගේ, දැඩි උනාට කිසිම රළු ගතියක් නෑ හරිම සිනිදුයි. රෝම එක්ක සෙල්ලන් කර කර හිටපු රජතුමා මගේ කකුල් දෙක කරට දාගෙන ඇඟිලි දෙකකින් රහසඟේ තොල් ඈත් කරා. ඇඟිලි දෙක එහෙමම තියාගෙන ඒ තොල් එකින් එක උරන්න ගත්තා. දැන්නං මට ඉන්නම බෑ. රහසඟයි කකුලයි අතර තියෙන ඉඩ අස්සෙන් රජතුමාගෙ දිව උඩ පහල යනවා මට දැනුනා. මගේ කකුල් දෙක රජතුමාගෙ බෙල්ල වටේ තදින් එතුනා. රජතුමා මගේ අතක් අරන් එතුමගෙ කොණ්ඩෙ උඩින් තිබ්බා. රජතුමා මාව ලෙවකන රිද්මෙටම මම මගේ ඇඟිලි වලින් රජතුමාගෙ ඔලුව පිරිමැද්දා. රජතුමා මගේ රහසඟ ඇතුළට දිව තියලා තද කරා. දිව ඇතුල් කරලා කලතන්න ගත්තා. මට තේරෙනවා කිතුල් මලකින් වගේ රහසඟෙන් දියර වෑස්සෙනව කියල. ඒත් රජතුමා බිංදුවක්වත් බිමට වැටෙන්න දෙන්නෙ නෑ. රජතුමාගෙ දිව ඇතුළට – එළියට යනවත් එක්කම බලු පැටව් වතුර බොනවා වගේ සද්දයක් ඇහෙන්න ගත්තා. සද්දෙ ඇහෙන තරමට රජතුමාගෙ වේගෙ වැඩි උනා. දිව එලියට ගත්ත රජතුමා මගෙ භගමණිය උඩින් දිව තියලා රවුමට රවුමට අතුල්ලන්න ගත්තා. ඊට පස්සෙ භගමනිය උරන්න පටන්ගත්තා. මට අම්මා! අම්මා! කියල කෑ ගැහුනා. දොරටුපාලකයන්ටත් ඇහුනද දන්නෑ වස ලැජ්ජාව. ලෝකෙ පෙරලුනත් රජතුමාට ගාණක්වත් නෑ දිගටම උලාකනවා. කමක් නෑ ඉතිං ආසාවනෙ. රජතුමා හිටගත්තා. මගේ කණට කරලා කිව්වා හවඩිය ලිහන්න කියලා. හදිස්සියට ඒ පුංචි ගැටේ ලිහාගන්නත් බෑ. කොහොමහරි ගැටේ බුරුල් කරනවත් එක්ක රජතුමාගෙ ඉනේ තිබුණ රෙද්ද දෙපාමුලට වැටුනා. රජතුමා දැන් සම්පූර්ණයෙන්ම නිරුවත්. මටත් නොදැනීම මම රජතුමාඟෙ ලිඟුව ඇල්ලුවා. ඒක රත්වෙලා. හරිම තදයි. සේවිකාවො දෙන්නෙක් ඇවිත් රජතුමාගෙ සලුව දෙපාමුලින් අයින් කරලා එතනින් කොට්ටයක් තිබ්බා. ඊට පස්සෙ මට මේසෙන් බැහැලා කොට්ටෙ උඩ දණගහන්න කිව්වා. මං කොටයිනෙ. රජතුමාගෙ ලිඟුව මගේ ඇස් මට්ටමට තියෙන්නෙ. සේවිකාවො අර කොට්ටෙ අයින් කරලා ඊට වැඩිය උස කොට්ටයක් තිබ්බා. දැන් ලිඟුව මගේ තොල් වල ගෑවෙනවා. මම රජතුමාගෙ ඇස් දිහා බැලුවා. ඒවා මගෙන් ඉල්ලනවා මේ යක්ස පැටියව කටේ ඔබාගන්න කියලා. මම අත් දෙකෙන් ඒක අල්ලගෙන රජතුමාගෙ කලව සිපගන්න පටන් ගත්තා මට කරපු විදිහටම. නානතොටේදිරෙදි නැන්දා කියල තියෙනවා බදු එකතු කරන්න ආපු රාජපුරුෂයෙක්ගෙන් කිරි දොවපු විදිහ. මම ඒ පාඩම හොඳට මතක් කරගත්තා. රජතුමාගෙ කලව ළඟ ඉඳන් යක්ස පැටියගෙ ඔලුව ළඟට එනකන් සිපගත්ත මම අත් දෙකට කෙළ ටිකක් අරන් ඒකෙ ගාලා පෙරසම පස්සට කරා. ඊට පස්සෙ රෝසපාට කෑල්ල කටේ ඔබාගෙන සූප්පු කරන ගමන් රෙදි නැන්දා කිව්වා වගේම මගේ අත් දෙක ඉස්සරහට – පස්සට කරා. මේ වෙලාවෙ මඟේ කකුල් දෙක මැද කවුරුත් නැති නිසා දියර කකුල් දෙක දිගේ පහළට බේරෙනවා මට දැනෙනවා. මම රෙද්ද ඇතුලෙන් අත දාලා ඒ ටිකක් අතට අරන් යක්ස පැටියගෙ ඇඟෙයි බෝල දෙකෙයි ගෑවා. රජු වෙනුවෙන් උනන උල්පත් අපතෙ යවන්න හොඳ නෑ. මට දැන් රජතුමාගෙ රසයි මගේ රසයි දෙකම දැනෙනවා. කලින් මම කරපු විදිහටම රජතුමා මගේ කොණ්ඩෙ පිරිමදිනවා. හරිම සනීපයි. ඒත් එන්න එන්නම රජතුමාට ඉන්න අපහසුයි වගේ තේරෙනවා. ධාතු යන්න ළඟ ඇති. ඒ නිසා වෙන්න ඇති රජතුමා මගේ කටින් එලියට ඇවිත් මට එතුමට පිටුපාලා හිටගන්න කිව්වා. ඊට පස්සෙ මාව මේසෙටහේත්තු කරලා නැව්වා. මේසෙ උස වැඩි නිසා මට ඇඟිලිවලින් හිටගන්න උනා. රජතුමා පහත් වෙලා ආයෙමත් මගේ රෙද්ද උස්සලා බැලුවා. කකුලෙ මාපටැඟිල්ල ළඟටම එනකන් මගේ දියර ගලලා. රජතුමා ඒ ඇඟිල්ල කටේ දාගෙන උරන්න ගත්තා. ඒ ගමන් දියර ගලාගෙන ආපු පාර දිගේ උරාගෙන උඩට උඩට ඇවිත් උල්පත ළඟ නතර වෙලා බිංදුවක් නෑරම කටේ හලාගත්තා. ඊට පස්සෙ මගේ කකුලක් මේසෙ උඩින් තියලා අතකින් අල්ලගෙන හොඳට විවෘත උන රහසඟ අනිත් අතේ ඇඟිලි වලින් පිරිමැද්දා. මට කෙඳිරි ගෑවුනා. ඒත් එක්කම මගේ තට්ටම හපන බවක් දැනුනා. මම හැරුනට මට පේන්නෙ නෑ පහලින් මොනවා වෙනවද කියල. රජතුමා මගේ තට්ටම් දෙක මාරුවෙන් මාරුවට හපනවා. ඊට පස්සෙ අත් දෙක පිරෙන්න තට්ටම් දෙක අල්ලලා ඈත් කරලා සිදුර පාදගෙන ඒ දිහා බලන් හිටියා. හැබැයි වැඩි වෙලාවකට නෙවෙයි. රජතුමාගෙ ඉවසීම බිංදුවටම බැහැලා වගේ. තට්ටම් දෙක මැද මූණ ඔබාගෙන රජතුමා මගේ හිලේ දාරෙ වටේට ලෙවකන්නයි උරන්නයි ගත්තා. ඇඟිලි වලින් හිල පලල් කරලා ඇතුළට දිව දාලා කලින් වගේ කලතන්න හැදුවත් තද ගතිය නිසා කලින් වගේ දිව ඇතුලට ගියේ නෑ. රජතුමා ආයෙමත් මගේ කකුල් දිගේ බේරෙන දියර උරලා උරලා කටට අරන් පස්සට දිව දාන ඇසිල්ලෙන් ඒ ටිකත් ඇතුළට දැම්මා. ඊට පස්සෙ රජතුමාට අපහසුවක් නැතුව දිව ඇතුල් කරන්න පුළුවන් උනා. ඒත් රජතුමා වැඩිවෙලාවක් දිවෙන් සෙල්ලම් දැම්මෙ නෑ. දිව එලියට අරන් රජතුමාගෙ ඇඟිල්ලක් ඇතුළට දැම්මා. මාව හිරිවැටිලා ගියා. මගේ ඇඟ ඇතුලෙ දඟලන ඇඟිල්ලෙන් මට සැපදෙන ගමන් රජතුමාගෙ දිව ආයෙමත් මගේ රහසඟ හොයාගෙන ගියා. එකපාරටම මට දාඩිය දාලා මගේ කකුල් දෙක ගැස්සෙන්න ගත්තා. මට මේ හැඟීම ආගන්තුක උනත් මම මේක දන්නවා. මගේ කොට්ටෙට වැඩිය පිරිමියෙක්ගෙ දිව කොයිතරම් සුවදායකද? මගේ ඇඟම පණ නැතිව ගියා. මම මොහොතකට පාවෙන්න ගත්තා. රජතුමා මගේ ඇඳුම සම්පූර්ණයෙන්ම ගලවලා මගේ පියයුරු උරනවා මට තේරුනා. ඊළඟට බෙල්ල සිපගෙන මගේ තොල් උරන්න ගත්තා. රජතුමාගෙ රැවුල හොඳටම තෙත්වෙලා. මගේම යුෂ වලින්, බිංදු බිංදු මගේ පපුවටම වැටිලා පහලට ගලාගෙන යනවා. රජතුමා මාව හාන්සි කරලා සිරික්කිය ළඟට ගියා. ඒකි ළඟට ගිහින් ඒකිගෙ තොල් උරන්න ගත්තා මං නිසා ඇවිස්සුන රජතුමා ඒකිගෙ ඇඳුම ඉරලා දාලා පියයුරු උරන්න ගත්තා. ඒකිගෙ කකුල් දෙකෙත් පුංචි දිය සීරාවක්. රජතුමා මට සැපදෙන හැටි බලන් ඉඳලම ඒකි තෙත් කරගෙන. රජතුමා ඒකි ළඟත් දණගහගෙන කකුල් දෙක මැද මූණ ඔබාගෙන ඒකිට සැපදෙන්න ගත්තා. ඒත් මට තරම් වෙලාවක් එතනට වෙලා හිටියෙ නෑ. ඊට පස්සෙ කලින් වගේම කොට්ටයක් තියලා ඒ කෙල්ලව දණ ගැස්සුවා. ඒකිත් පණ්ඩිතකමට කටේ ඔබාගත්තා. ඒත් කරන්න තේරුමක් නැද්ද කොහෙද ඔබාගෙනම ඉන්නවා. රජතුමා ඒකිගෙ කොණ්ඩෙන් අල්ලගෙන ඒ රාස්සයව කට ඇතුළට එබුවා. කට ඇතුළට කිව්වට ඒක උගුරටම ගියාද කොහෙද. ඒ කෙල්ලගෙ ඇස් වලින් කඳුලුත් ආවා. ඒත් ඒකි අතාරින්නෙ නැතුව දිගටම ඒක සූප්පු කරා. කෙල්ලගෙ කට දෙපැත්තෙන් කෙළ වැක්කෙරෙනවා. රජතුමා පරණ පිළිවෙලටම ඒකිවත්පිටිපස්සට හරවලා එලොව පොල් පේනකන් ඒකිට සුර සැප දුන්නා. ඊළඟට ඉන්නෙලැජ්ජාකාරි. රජතුමා ලැජ්ජාකාරි ළඟට ගිහින් ඒකිගෙ නළල සිපගත්තා. එහෙමම පහළටඇවිත් තොල් සිපගන්න ගත්තා. සිපගන්න අතරවාරයෙ තොල් දෙක ඈත් කරපු කෙල්ලරජතුමාගෙ දිව උරන්න ගත්තා. ඒගමන් කෙල්ලගෙ අත් දෙක රජතුමාගෙ ඇඟ දිගේදුවන්න ගත්තා. දුවලා දුවලා හති වැටුන අතැඟිලි රජතුමාගෙ ගිණියම් උන ලිඟුව උඩනැවතුනා. කොට්ටයක් තියන්නත් කලින් දණගහගත්ත ලැජ්ජාකාරි දැනටමත් කෙලවලින් පෙඟිලා තියෙන ලිඟුව කිසිම ගාණක්වත් නැතුව පෙරේතකමට උගුරටමඔබාගත්තා. තත්පර කීපෙකට රජතුමාගෙත් ඇස් උඩ ගියාද කොහෙද. දෙකට ගණින්නබෑ වගේ හිටපු ලැජ්ජාකාරි එක අතක් රජතුමාගෙ තට්ටම් මැද්දට යවන්න හැදුවත්රජතුමා ඒ අත ගසලා දැම්මා. ඒ කෙල්ල ලැජ්ජාකාරියෙක් උනාට මෙල්ල කරන්න අමාරුබව රජතුමාට තේරෙන්න ඇති. තව කෙල්ලෙක් වෙනුවෙන් ශක්තිය ඉතිරි කරගන්නත්ඕන නිසා රජතුමා ලැජ්ජාකාරි එක්ක තියෙන ගණුදෙනුව අතරමැද නවත්තලා සුද්දිළඟට ලං උනා. සුද්දිට අත් දෙක උස්සන්න කියලා ඒකිගෙ ඇඳුම ගලවලා දැම්මා.කෙල්ලො තුන් දෙනෙක් එක්ක රජතුමා නටන නාඬගම් දැකලම ඒ කෙල්ලගෙ රෝසමලහොඳටම අඬලා. රජතුමා එතන දණගහගෙන සුද්දිගෙ ලස්සන සුදු කකුල් වලට මැදිවෙලා හරිම ආසාවෙන් ඒකෙ රස බැලුවා. අපි තුන් දෙනත් එතනට කිට්ටු කරලා ඒකෙල්ලගෙ කෙලින් වෙලා තියෙන ගැස්සෙන තනපුඩු දිහා බලාගෙන රසවින්දා. කෙල්ලගෙඇඟ රජතුමාගෙ කටේම පණ නැතිවෙද්දි රජතුමාගෙ ලිඟුව එන්න එන්නම ඉහලටඑසවෙන බවක් පෙනුනා. සේවිකාවො ඇවිත් කොට්ටෙ පහලින් තියලා සුද්දිට දණගහන්නඋදව් කරා. සුද්දිගෙ සිනිදු අත් වලින් අර රාස්ස පැටියව කටට ගන්න හැදුවත් ඒ අසරණකෙල්ලගෙ කට පුංචි වැඩියි ඒ මෝල්ගහ ඔබන්න. ඒත් කෙල්ල අතෑරියෙ නෑ. තමන්ටදීපු සැපට කළගුණ සළකන්න එපැයි. එහෙම තමයි යහපත් කෙල්ලො. සුද්දි එයාගෙදිවෙන් රජතුමාගෙ ලිඟුවෙ අස්සක් මුල්ලක් නෑර උර උරා ලෙවකෑවා. ඊට පස්සෙකොහොමහරි උත්සහා කරලා රෝස පාට කෑල්ල කට ඇතුළට දාගෙන හෙමීට හපනගමන් දිවෙන් අතුල්ලන්න ගත්තා. රජතුමා ඒකිගෙ හුරතල් කම්මුල් හෙමීට අතගෑවා.රජතුමාට යන්න ළං වීගෙන එන බවක් පෙනුනත් මේ කෙල්ලගෙ කට පුංචි නිසා ඒකකරන්න අමාරුයි. සේවිකාවො අපිට ඔලුවෙන් සංඥා කරලා උදව් කරන්න කිව්වා. මායිලැජ්ජාකාරියි දෙපැත්තෙන් ඇවිත් රජතුමාගෙ බෝල දෙක හෙමීට අල්ලන ගමන් කෙල්ලගෙ කටෙන් එලියට ඇවිත් තියෙන රෝස පාට කෑල්ල උර උර ලෙවකෑවා. ඒගමන් අපි දෙන්නම එකම රිද්මෙට අත්වලින් ඉස්සරහට පස්සට කරා. රජතුමාකෙඳිරිගාන්න ගත්තා. අපි ඒත් එක්කම ලෙවකන වේගෙ වැඩිකරා. රජතුමාගෙ අත් අපිතුන්දෙනාගෙම ඔලු පිරිමදිනවා. ඒත් එක්කම රජතුමා පළවෙනි සුරාන්තය ලැබුවා.සුද්දිගෙ කට පිරිලා ඉතිරිලා ගිය සුදු පාට රාජ තේජසින් කොටසක් සුද්දිට ගිලෙද්දි තවත්කොටසක් පියයුරු උඩටයි කලවා උඩටයි වැටුනා. මොහොතක්වත් පමා නොවීලැජ්ජාකාරි පියයුරු උඩට වැටුණ රාජකීය ධාතු වල රස බලන්න ගත්තා. මම සුද්දිගෙ කලවා උඩට වැටුණ ධාතුවල රස බැලුවා. ඒත් එක්කම සුද්දිගෙ තෙත රෝස මල මගේඇස ගැටුණා. ඒකෙ ලස්සනට මාත් වශී උනා. මටත් ඒකෙ රසබලන්න ඇත්නම්. මමඒකට ලං වෙනවත් එක්කම සේවිකාවො මාව එතනින් අයින් කරා. රාජකීය ධාතු රහබලපු දිවෙන් රෝස මල් රස බලන්න අකැපයිලු. අමුතු එකක් නෙවෙයි මුං කැමති නෑ ගමේ කෙල්ලෙක් රාජකුමාරයෙක්ට උපත දෙනවට. කමක් නෑ ඉතිං. අපි දෙන්නම එකම ගමේනෙ. සුද්දි එන්නෙත් මම යන නාන තොටටමයි. රජතුමා හති දානවා. අර ලස්සන ඇඟ දාඩියෙන් පෙඟිලා. ඒත් මහන්සි පාටක්නම් නෑ. අපි හතරදෙනාටම එන්න කියලා රජතුමා යහනකට ගොඩ උනා. අපි ගිහින් වාඩිවෙලා හිටපු පිළිවෙලටම හාන්සි උනා. මැද හිටපු ලැජ්ජකාරිගෙ ඇඟ උඩට ගොඩ උන රජතුමා පිස්සුවෙන් වගේ ඒකිවසිපගන්න ගත්තා. ඊට පස්සෙ ඒකිගෙ තනපුඩු උරාගෙන බඩ දිගේ ලෙවකාගෙන ඒකිගෙ කකුල් දෙක මැදට ආවා මට කරා වගේ කෙල්ලගෙ කකුල් දෙක බෙල්ල වටේ දාගෙන කෙල්ලට කෙඳිරි ගෑවෙනකන් දිව දැම්මා. ඊට පස්සෙ ඒ කෙල්ලව මූණින් අතට හරවලා එහාපැත්තෙන් හිටපු සිරික්කියට ඒකිට උඩින් හාන්සිවෙන්න කියලා දෙන්නගෙම තට්ටම් මාරුවෙන් මාරුවට අත ගගා පහල කෙල්ලගෙ රහසඟ ඇඟිලි වලින් සනසන ගමන් උඩ කෙල්ලගෙ තටටම් උඩ මූණ ඔබාගෙන දිව දැම්මා. සිරික්කිය හොඳටම ඇව්ස්සිලා. ඒකිගෙන් ගලන ඉස්ම සේරම පහල ඉන්න කෙල්ලගෙ තට්ටම් උඩට වැටිලා ඒකිගෙ ඉස්මත් එක්ක මිශ්‍ර වෙනවා. රජතුමා ඒ දියර ඇඟිලි වල දවටලා කෙල්ලො දෙන්නගෙ පස්සට මාරුවෙන් මාරුවට ඇතුලු කරා. සිරික්කිය ලේසියෙන්ම දෙවනිපාරටත් සුරාන්තයට ළඟා උනා. රජතුමා ඒකිව එහා පැත්තෙන් හාන්සි කරවලා යට හිටපු ලැජ්ජාකාරිගෙ හැමතැනක්ම ලෙවකකා උරන්න ගත්තා. ඉවසීම නැතිවෙලා ගිය උඩුබැලි අතට හැරුණ ලැජ්ජාකාරි රජතුමාගෙ තොල් උරන්න ගත්තා. ඒ ගමන් රජතුමාගෙ ලිඟුවඅතින් අල්ලලා රහසඟට ඇතුළු කරගන්න හැදුවත් සේවිකාවො ඒක වළක්වලා දෙන්නා මැද්දෙන් කොට්ටයක් තිබ්බා. රජතුමාට කරන්න දේකුත් නෑ. මේ කෙල්ලගෙ අසරණකම තේරුම් ගත්ත රජතුමා කොට්ටෙ අයින් කරලා භගමනිය උරන ගමන් රහසඟ ඇතුළට ඇඟිලි දාලා උඩ බිත්තිය රටාවකට පිරිමදින්න ගත්තා. රජතුමාගෙ අනිත් අතේ ඇඟිල්ලක් කෙල්ලගෙ පස්ස ඇතුලට-එළියට යන බව රජතුමාගෙ අත හෙළවෙන විදිහෙන් මට තේරුණා. කෙල්ලගෙ අත් දෙක පිස්සුවෙන් වගේ තනපුඩු උඩ නටනවා. මිනිත්තු කිහිපයකට පස්සෙ අපි කාටවත් නොවුන විදිහකට රජතුමාවත් නාවගෙන ලැජ්ජාකාරි සුරාන්තයට පත් වුනා. රජතුමාගෙ පෙඟුන කොණ්ඩෙ දිගේ වතුර බින්දු පහළට වැටෙනවා. දෙන්නෙක් බිම. මමයි සුද්දියි විතරයි මේ වෙලාවෙ සිහියෙන් ඉන්නෙ. රජතුමා මගේ ළඟට ඇවිත් ආයෙත් සැරයක් මට ලිඟුව අල්ලන්න දුන්නා. ඒ අතරෙ සුද්දි සේවිකාවකගෙන් තුවායක් ඉල්ලගෙන රජතුමාගෙ තෙත් වුණ මුහුණයි කොණ්ඩෙයි පිසදාලා සිපගත්තා. මම ආයෙමත් රෙදි නැන්දගෙ පාඩම මතක් කරගත්තා. පිරිමින්ගෙ බෝල එක්ක ගණදෙනු කරද්දි හරිම පරිස්සමින්. පිරිමියාට ඒවගෙ බර නොදැනෙන තරමට ඇල්ලුවම ඇති. මම රජතුමාගෙ බෝල අත උඩ තියාගෙන ලිඟුව කටේ ඔබාගත්තා. කලින් තරම් තදගතියක් නම් නෑ. ඒත් මගේ කට ඇතුලෙ ඒක ලොකු වෙනවා. මාත් ටික ටික ලැජ්ජාකාරි කරා වගේ ඒක උගුර ඇතුළට දාගන්න උත්සාහ කරා. ඒත් අමාරුයි. මෙච්චර වෙලා සුද්දිගෙ පියයුරු එක්ක කාර්‍යබහුල වෙලා හිටපු රජතුමා මගේ කොණ්ඩෙ පස්සට කරලා අල්ලලා ලිඟුව මගේ උගුරට තල්ලු කරා. මටත් කඳුලු ආවා. ටිකක් අපහසු උනාට ඒක හරිම සතුටුදායක අපහසුවක්. රජතුමා ටිකක් වෙලා මගේ කටට “කරලා” ලිඟුව එලියට ගත්තා. අරන් මාව හාන්සි කරලා මගේ පියයුරු මිරික මිරික උරන්න ගත්තා. ඒ ගමන් තවත් අතක් මගේ කකුල් අතගාගෙන උඩට එනබවක් දැනුවා. අනේ, ඒ සුද්දි. සුද්දි එක අතකින් රජතුමාගෙ ලිඟුව උඩට පහළට කරන ගමන් අනිත් අතෙන් මාව සනසන්න හදනවා. සුද්දි කියන්නෙ ජාතික ධනයක්. සුද්දිගෙ ඇඟිලි තියෙද්දිම රජතුමා ආයෙමත් මගේ මලෙන් රොන් ගන්න ගත්තා. දිගින් දිගටම රොන් ගත්තා. ආයෙත් පාරක් මගේ ඇඟ පණ නැතිව ගිහින් පාවෙලා යන්න ගත්තා. මගේ කලවා සහ තට්ටම් ලෙවකාලා පිරිසිදු කරපු රජතුමා සුද්දිව පෙරලගෙන ආයෙමත් ඒ ලස්සන කකුල් මැද මූණ ඔබාගත්තා. මටත් සුද්දි කරා වගේ මේ දෙන්නට සැප දෙන්න ඇත්නම්. ඒත් මට නැගිටලා එන්න හිතක් නෑ. මට මේ සැහැල්ලු බව තව ටික වෙලාවක් විඳින්න ඕනි. රජතුමා සුද්දිව රස බලන වාරයක් පාසා ඇවිස්සෙන බව මට තේරුනා. මාරුවෙන් මාරුවට සුද්දිගෙ හැම හිලකටම දිව දාපු රජතුමාගෙ බෙල්ල වටේ සුද්දිගෙ කකුල් දෙක එතුනා. රජතුමා සුද්දිගෙ කකුල් දෙක බුරුල් කරලා පහලට පහලට ලෙවකාගෙන ඇවිත් සුද්දිගෙ ලස්සන ඇඟිලි කටේ දාගෙන උරන්න ගත්තා. ඒ ගමන් ආයෙමත් ගිණියම් උන රජතුමාගෙ යකඩ දණ්ඩ සුද්දිගෙ රෝස මල උඩ අතුල්ල අතුල්ල තට්ටු කරන්න ගත්තා. කලබල උන සේවිකාවො රජතුමාව පස්සට අදින්න හැදුවා. බැරිම තැන වැඳවැටෙන්න ගත්තා. ඒත් රජතුමාව පියවි සිහියට ගන්නනම් බැරි වුනා. සුද්දිගෙ රහසඟේ කිමිදෙන්න කොයි පිරිමියද අකමැති. බැරිම තැන එක සේවිකාවක් ඇඳුම් බුරුල් කරලා සුද්දිගෙ ඇඟ උඩට නැග්ගා. අනිත් සේවිකාව ඉක්මණට ඒ සේවිකාවගෙ ඇඳුම උස්සලා තෙත් වුණ තලප්පාව ලිහලා දැම්මා. ඒ සේවිකාවත් සුද්දිගෙ පාටමයි. හැබැයි ටිකක් කෙට්ටුයි. රජතුමාගෙ හැඟීම් එක්ක පොරකාලා කොහොමහරි රජතුමාගෙ පහස ලබන්න ඒකි වාසනාවන්ත උනා. හැඟීම් එක්ක අසරණවෙලා ඉන්න රජතුමා සේවිකාවගෙ තට්ටම් මිරිකන ගමන් තෙත් වුණ රහසඟට අර මහත ලිඟුව ඇතුල් කරලා කොටන්න ගත්තා. ඇතුල් කරනවත් එක්කම සේවිකාවගෙ ඇතුළෙ පිරිලා තිබුණ උණුසුම් දියර රජතුමාගෙ බෝල මල්ලත් තෙමාගෙන සුද්දිගෙ ඇඟට වැටුනා. එතකොටයි මට සුද්දිව මතක් උනේ. සුරාන්තයකට ඔන්න මෙන්න හිටපු සුද්දිගෙ කකුල් අසරණකමෙන් දඟලනවා. ඒ ගමන් අර කෙඳිරිගාන සේවිකාවගෙ බෙල්ල වටේ අත් දාලා ඒකිගෙ තොල් උරනවා. රජතුමා ගහන වාරයක් පාසා සේවිකාවගෙ පියයුරු සුද්දිගෙ පියයුරු වල වදිනවා. මම රජතුමාගෙ කකුල් දෙක යටින් අත දාලා සුද්දිගෙ ඉකි ගහන රෝසමල පිරිමැද්දා. සේවිකාවට සුරාන්තයක් ලැබුණා. ඒත් රජතුමයි සුද්දියි නවත්තන්නෙ නැතිව දිගටම රාජකාරි වල නිරත වෙනවා. තවත් සුරාන්තයක්. තවත් එකක්! රජතුමා සේවිකාවගෙ හිල් දෙක මාරු කර කර ඔබනවා මට පේනවා. සේවිකාවගෙ පස්සට ඔබලා ගහනවත් එක්කම රජතුමාගෙ වේගෙ එන්න එන්නම වැඩි උනා. රජතුමාට යන්න ළඟයි. කෙඳිරියක් එක්ක රජතුමාට දෙවනි පාරටත් ධාතු පිට උනා සේවිකාවගෙ ගුදය ඇතුළට. ටික වෙලාවක් ගල් වෙලා හිටපු රජතුමා මෘදු වීගෙන එන ලිඟුව එලියට ගත්තා. සේවිකාව වගේම සේවිකාවගෙ විවෘත උන සැපලත් හිලත් හති දානවා මට පෙනුනා. ඒක ඇතුළෙන් සුදු පාටට රජතුමාගෙ රාජ තේරස පිරිලා තියෙනවා. සුද්දිව සනසන එක මිනිත්තුවකට නවත්තපු මම සේවිකාවට හොරෙන් රජතුමාගෙ ලිඟුව කටේ දාගෙන අන්තිම බින්දුවත් හිස් වෙනකන් උරලා බිව්වා. රජතුමා ඇඳෙන් බැස්සා. හිටගන්නවත් පණ නැති සේවිකාව පැත්තකට කරපු මම තුවායෙන් කට පිහිදගෙන සුද්දිට කළඟුණ සැළකුවා. රජතුමා කරපු විදිහටම මාරුවෙන් මාරුවට දිවයි ඇඟිලියි දදා සුද්දිගෙ හිල් දෙකටම මම සැප දුන්නා. සුද්දිගෙ ලස්සන කලවා වලයි තට්ටම් වලයි රතු පාට පැල්ලම් එනකන් මම ඒවා හප හප ඉරුවා. මම සුද්දිගෙ උණුදිය උල්පතට දිව දාලා උරනකොට සුද්දිට ඉවසගන්න බැරුව මගේ ඔලුවෙන් අල්ලලා හිමීට තදකරගත්තා. කීප සැරයක් ගැස්සුන සුද්දිගෙ සුරාන්තය රස්නෙට මගේ කටට ගලාගෙන එනවා මට තේරුනා. වටපිටාව ලෙවකාලා පිරිසිදු කරපු මම සුද්දි ළඟින්ම හාන්සි වෙලා නිදාගත්තා. අපි හතරදෙනාටම තෙහෙට්ටුයි. එහෙමම නින්ද ගියා. හෝරාවකට දෙකකට පස්සෙ අපි ආයෙමත් බේසමට ගිහින් ඒකෙ එබිලා අපේ හිතයි ගතයි සැහැල්ලු කරගත්තා. රජතුමා අපි ගැන පැහැදිලා රාජකීය කෑම වේලකුයි, මදි නොකියන්න ඇඳුම් පැළඳුම්, ආභරණ අපිට එවලා තිබ්බා. අපිට ඇඳවල් හතරක් තිබුණත් එදා රෑ අපි හැමෝම එකම ඇඳක නිදාගත්තා. පහුවෙනිදා අපි හැමෝටම ගමට යන්න පුළුවන් කිව්වා. ගමේ මිනිස්සුන්ටයි අපේ ගෙවල් වලටයි කියන්න බොරුවක් ගැන කතා කර කර අපි රැය පහන් කරා. හැමදාම අවුරුදු නෑනෙ ඉතිං.
