ඊයෙ මං චිත්රපටියක් බැලුවා. ඒකෙ ප්රධාන චරිතය හොඳටම බුලී වෙන තරුණයෙක්. එයාට හැම දෙයක්ම නැති වෙලා තියෙන්නෙ. කිසිම බලාපොරොත්තුවක් ජීවිතේ ගැන නෑ. එය හුදකලා වුනු ගමක හැමෝටම එපා වුනු තරුණයෙක්.
මේ ගමට එනවා තරුණියක්. ඒ තරුණිය එන්නෙ ටෝකියෝ ඉඳලා. එයා මේ තරුණයාට ආදරය කරන්න ගන්නවා. ඒ දෙන්නා සෙක්ස් කරනවා. අර තරුණයා ගැහි ගැහී ඒ තරුණියගේ නිරුවත් සිරුර මත වැතිරෙනවා. ඒ හමේ සුවඳ විඳිනවා. ඒ ඇස් ඇතුලෙන් ළංවෙලා එබිලා බලනවා. ඇය ඔහු වෙනුවෙන් ඇගේ දෙකකුල් ඈත් කරනවා. ඔහු ඇය ඇතුලට පිවිසෙනවා. ඇය ඔහුව බාරගන්නවා.
සෙක්ස් ගැන අපි කල්පනා කරන හැම වෙලාවකම සෙක්ස්වල තියෙන මේ ගැඹුරු මිනිස් බාරගැනීම කියන කාරණය අපි අමතක කරනවා. සෙක්ස් කියන්නෙ ජීවිතය ගැන බලාපොරොත්තු ඇවිලවීමක්. තමන්ගේ ඇස් තුලින් අනෙකාට ජීවිතය දකින්න ඉඩදීමක්. ඒ හුස්මවලින් ඔහු හෝ ඇය කොයිතරම් තමන්ට උවමනාදැයි හැඟවීමක්. නිරුවතින් එකිනෙකා පිළිගැනීමක්.
Ten Uyumu කියලා තුර්කි භාෂාවෙ වචනයක් තියෙනවා. ඒකෙ තේරුම සමෙන් සම අතර ගැලපීම. ස්කින් හාර්මනි කියලා ඉංග්රීසියෙන් කියන්න පුළුවන්. දෙන්නෙකුගේ ශරීරයේ ෆෙරමෝනවලින් ඇති කරන ආකර්ශනය. එහෙම ගැලපීමක් තියෙද්දි අපිට අනෙකාගේ සම මතින් අනුරාගී සුවඳක් දැනෙනවා. ඒ සම මත අනන්ත කාලයක් වැතිරී ඉන්න පුළුවන් වෙනවා. ඒක සම පිළිබඳ කාරණයක් විතරක් නෙමෙයි. අපේ සමස්ත රසායනය ගැලපීමක්. අපි එකිනෙකා ළංවෙද්දි අපේ හැම සෛලයක්ම නර්තනය වීමක්. ටෙන් උයුමු කියන්නෙ ආදරයේ අසිරිමත්ම නර්තනය.
හැබැයි ඒක සදාකාලික නොවෙන්න පුළුවන්. ඒ නර්තනය ටිකෙන් ටික නිහඩ වෙන්න පුළුවන්. අපි එක්තරා මොහොතක එක හා සමාන ශක්ති කදම්බයන්ගෙන් කම්පනය වෙමින් හිටියා විතරයි. ඒ කම්පනය, ඒ ශක්තිය අපි ඒ සංඛ්යාතයෙන් මිදෙන ඇසිල්ලෙන් නොපෙනී යනවා.
සබඳතාවක් කියන්නෙ ‘ටෙන් උයුමු’ විතරක් නෙමෙයි. ඒත් ඒ ශරීර අතර එකිනෙකා උමතු කරන ආදරය විඳින්න ඕනම දෙයක්.