සොෆියා ලියොන් මාර්තු 1 දා එයාගෙ අපාර්ට්මන්ට් එකේ මැරිලා ඉඳලා හොයාගන්නවා. එතකොට එයාගෙ වයස අවුරුදු 26. එයාගෙ කුඩප්පච්චි නැත්තං ස්ටෙප් ෆාදර් මේ ගැන සටහනක් දානවා.
ඇය ආදරනීය දියණියක්, සහෝදරියක්, මිනිපිරියක්‍, ලේලියක් වගේම සත්තුන්ට දැඩිව ආදරය කළ කෙනෙක්, හැමෝම සතුටෙන් තියන්න වෙහෙස වූ කෙනෙක් බවත් ඒ තාත්තා එහි සටහන් තබනවා.
මේක කොල්ලකෑමක් හෝ මිනීමරුමක් විය හැකියි කියන එක ගැන පොලිසිය පරීක්ෂණ පවත්වනවා
ඇගේ පවුලේ අය සහ වෛද්‍යවරුන් කියන විදිහට කිසිම විදිහක මත්ද්‍රව්‍ය ශරීරගත වීමක් රෝහල්ගත කිරීමේදී වාර්තා වෙලා නෑ. ඒ වගේම ඇය මත්ද්‍රව්‍යවලින් පුනරුත්ථාපනය වන වැඩසටහනක තමයි ඉඳලා තියෙන්නෙ. ඒත් ලංකාවෙ මාධ්‍යවල උවමනාව වෙන්නෙ මේක ඩ්‍රග් ඕවර්ඩෝස් එකක් බව සහතික කරන්න. එහෙම තමයි අපේ හැටි.
අපිට ඕන සියලු නරකෙහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඇය විපතට පත් වුනා කියන්න. ඇය පව් කළ නිසා මිය ගිය බවටත් අපි පව් නොකරන නිසා ජීවත් වෙන බවටත් සහතික වෙන්න.
කවුරු හරි මැරු‍නොත් අපි මුලින්ම අහන්නෙ බොනවද කියල. බීලා නම් ඒ හේතුවම ඇති ඒ මරණයට. බොන්නෙත් දුම් බොන්නෙත් නැත්තං අපිට මරණය ටිකක් ප්‍රහේලිකාවක් වෙනවා.
මිනිස්සු මැරෙනවා. බොන අයත් නොබොන අයත්, ඩ්‍රග්ස් ගන්න අයත් ඩ්‍රග්ස් නොගන්න අයත්, වාහන එලවන අයත් පයින් යන අයත්, එලියෙ ඉන්න අයත් ගෙදර ඇඳ උඩ ඉන්න අයත්, පෝර්න් වල රඟපාන අයත් පෝය නාට්ටිවල රඟපාන අයත් මැරෙනවා. ඒකට ලිංග, වයස්, ජාති ආගම් බේද වගේම සදාචාර බේදයකුත් නෑ.
කොහොම වුනත් අපිව රසවත් කළ, ඇගේ සිරුරෙහි ශෘංගාරය උපරිමයෙන් ආස්වාදය වෙනුවෙන් කැප කළ, අපේ රහස් ජීවිතේ ඉතා සමීපතම කෙනෙක් වුනු සොෆියා ගැන මෙනෙහි කරන්න මේක හොඳ වෙලාවක්. සොෆියා කිසිම වෙලාවක එයාගෙ පුද්ගලික ජීවිතය ගැන කතා කලේ නෑ. එයා නිතරම උත්සාහ කලේ පුද්ගලික ජීවිතය සහ වෘත්තිමය ජීවිතය වෙන් වෙන්ව පවත්වාගෙන යන්න. පෝර්න් නිළියක් විදිහට ඒක අමාරුම වැඩක්. තමන්ගේ ශරීරයත් පොදු ආස්වාදය වෙනුවෙන් විවෘත කරන අතර පුද්ගලික යැයි සංවෘත සීමාවක් තමන් විසින්ම නිර්මාණය කරගන්නවා කියන එක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි.
සොෆියා ඉපදෙන්නෙ 1997දි මියාමි ෆ්ලොරිඩාවල. මෙක්සිකෝවෙ කොහෙන් හෝ තමන්ගේ පවුල එන්න ඇති කියල එයා කියනවා. එයා ශරීරය අත්හරිද්දි වීඩියෝ 230ට වැඩි ප්‍රමාණයක් කරලා තියෙනවා. අවුරුදු 26ක් වෙද්දි සොෆියා පෝර්න් සඳහා ඉතාම වැඩි මිළක් අය කරන නිළියක් වගේම සම්මාන දිනූ නිළියක් වුනා.
මං අවුරුදු 18දි මේ ක්ෂේත්‍රයට ආවෙ. මට සල්ලි හොයන්න ඕනකම තිබුනා. මට මුලින්ම හම්බුනෙ කැම් ගර්ල් කෙනෙක් විදිහට කැමරාව ඉස්සරහ ස්ට්‍රිප් කරන්න. ඒක හරිම පර්සනල් දෙයක්. අපි එක එක්කෙනාගෙ උවමනාවන් අඳුරගෙන ඒ අනුවයි ඒක කරන්න ඕන.
සොෆියා එයාගෙ අතීතය ගැන කියනවා.
මං කොහොමත් ගොඩක් සෙක්ස්වලට කැමති කෙනෙක්. ගොඩක් පිරිමි එක්ක මං සෙක්ස් කරලා තියෙනවා. ඒත් මං ගැන්ග්බැන්ග් එහෙම කරලා නෑ. හැබැයි මං කැමරාව ඉස්සරහ වගේම කැමරාව පිටුපසත් ත්‍රීසම් එහෙම කරලා තියෙනවා. ගොඩක් ඉන්ටෙන්ස් ඒවා. හැබැයි මේ දෙක වෙනස්. මං කැමරාව ඉස්සරහ කරන දේවල් කවදාවත් ඕෆ් කැමරාවෙන් පිටිපස්සෙ කරන්නෙවත් පිටිපස්සෙ කරන දේවල් ඉස්සරහ කරන්නෙවත් නෑ.
සොෆියා තමන්ගේ සම්බන්ධතාවල ස්වරූපයන් හඳුනා ගනිමින් ඒවා පැහැදිලිව නිර්ණය කරගත්ත බවක් පේනවා. තමන්ගේ ලිංගික නැඹුරුව වගේම ආශාවත් සීමාවත් ඒ වයසට එයා අදුරගනිමින් හිටියා.
මං කිසි දවසක ඒනල් කරන්නෙ නෑ. හාර්ඩ්කොර් යන්නෙ නෑ. මං කැමතියි වැනිලා සෙක්ස් විදිහට මගේ නිරූපණය තියාගන්න. මං අර දේවල් කවදා හරි කරයි. ඒත් පුළුවන් තරම් ඒවා කල්දාන්න මං කැමතියි.
ඒනල්වලට මං අකමැති වුනේ මං ඒක මුලින්ම ට්‍රයි කරපු පිරිමියා නිසා. එයා දැනගෙන හිටියෙ නෑ එයා මොනවද කරන්නෙ කියල. ඒක වේදනාවක් වුනා. ඒක ඒනල්වලදි වෙන්න තියෙන නරකම දෙයක්. මාත් ගොඩක් ස්ට්‍රෙස් වෙලා හිටියෙ.
සොෆියා තමන්ගේ අතීත සම්බන්ධතා ඇතුලෙ ඇති වුනු ලිංගික බාධකයන් ගැන කතා කරනවා.
‘මං ජීවිතේ හැම දෙයක්ම එකපාරක් හරි කරලා බලන්නයි හිතන්නෙ’
එයාට තිබුනෙ ඇඩ්වෙන්චරස් මනසක්.
ෆ්ලොරිඩාවලදි මට ඒජන්ට් කෙනෙක් හම්බුනා. ඒ මාර්ගෙන් තමයි මං පෝර්න් වලට ආවෙ. මං තාමත් වැඩ කරන්නෙ එයත් එක්ක. මං හරිම වාසනාවන්තයි මට එහෙම ඒජන්ට් කෙනෙක් හම්බුන එකට.
මගේ ඔන්ලි ෆෑන්ස් මැනේජ් කරපු කෙනාම තමයි මගේ පළවෙනි ඩිරෙක්ටර් වුනෙත්.
එයා මට දැකපු ගමන් කිව්වා ඔය මේකප් එක්ක ඔයා හරි මෝඩ පාටයි කියල. ඒක මට රිදුනා ඒ වෙලාවෙදි හරියට මං මෝඩයි කිව්වා වගේ.
ඒක එයා මේකප් කරන කෙනාට කියන්න ඕන කතාවක්. එයා මගෙන් සමාව ඉල්ලුවා. කවදාවත් ඒ වැරැද්ද අමතක කරන්නෙ නෑ කිව්වා. මාත් කිව්වා මගේ පලවෙනි දවසෙම මට මෝඩයි කියපු එක මං අමතක කරන්නෙත් නෑ කියල.
සෙට් එකකදි මුලින්ම කොහොම වුනත් කෙල්ලෙකුට කියන්න ඕන ඔයා මොනතරම් හොට්ද සෙක්සිද කියල. ඇත්තටම එහෙම නොවුනත්. මොකද ඒ කන්ෆිඩන්ස් එක හරිම වැදගත්.
සොෆියා එයාගෙ නළි ජීවිතේ පටන් ගැන්ම ගැන මතක් කරනවා.
මට මුල් කාලෙ රිලේෂන්ෂිප් එකක් තිබුනා. බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් හිටියා. ඒ හින්ද සෙට් එකට ආවම මට ඕන වුනේ ආවා වැඩේ කළා චෙක් එක ගත්තා ගියා කියන ටික විතරයි. ඒක හරිම ඩිස්රෙස්පෙක්ට්ෆුල් දෙයක්. මාත් එක්ක වැඩ කරපු අනිත් අය එක්ක කතා කරන්නෙ, ඒ අය ගැන හිතන්නෙවත් නැතුව සල්ලි විතරක් අරගෙන යන එක.
ආදරය සහ රැකියාව අතර සීමාවන් අඳුරගත්ත හැටි සොෆියා කියනවා.
එයා මාත් එක්ක රිලේෂන්ෂිප් එකක් පටන් ගත්තෙ මං කරපු වැඩ ගැන දැනගෙනමයි. ඒත් ඒ අතරෙදි මං එයාව චීට් කළා තව කෙනෙක් එක්ක. වැරැද්ද මගේ. ඒත් ඒ මගේ හැටි. ඒකෙන් අපි තරහ වුනේ නෑ. දැනුත් අපි හරි කිට්ටු යාලුවො. ඒත් අපි පෙම්වතුන් නෙමෙයි.
තමන්ගේ ආශාව සහ ආදරය එක්ක සම්බන්දතාවල ස්වරූපය තීරණය කරගන්න අමාරු වුනු හැටි ගැන සොෆියා සවිඥානකයි.
‘’පෝර්න් ස්ටාර් කෙනෙක් විදිහට ආදරේ කරන එක හරිම අමාරුයි. මේ සම්බන්දෙට පස්සෙ මං කිසි කෙනෙක් එක්ක ආදරයක් පටන් ගත්තෙ නැත්තෙ ඒකයි.
එහෙම සම්බන්දෙකදි එක්කො ඒ පෙම්වතා අපි ගැන ඕනවටත් වඩා ඔබ්සෙස් වෙලා කරදරයක් වෙනවා. නැත්තං ඔයා යාලුවෙක් එක්ක කතා කළත් විශ්වාස කරන්නෙ නැති තත්වෙකට එනවා’’
තමන්ගේ ශරීරය ගැන, හැගීම් ගැන, වෘත්තිය ගැන ඉතාම හොඳ අවලෝකනයක් තිබුනු සොෆියා හදිස්සියෙ මිය ගියා. ඇය ජීවිතේ කෙටි කාලයක් වුනත් ඒ කෙටි කාලයේ ගිනි සිළුවක් වගේ දැල්වුනා. බිම වැටී තිබුණු පුරුෂ ලිංගයන් දහස් ගණනක් ඍජු කළා. මනස් තෘප්තිමත් කළා.
ඇය මහළු වී වැහැරී යනවා වෙනුවට තාරුණ්‍යයේදීම අනුරාගය බිඳකුදු නොසි‍දෙන පරිදි මරණය වැළඳගත්තා. දෙවඟනක් බඳු ඇයට ගෞරව කරනවා මිස වෙන මොනවා කරන්නද?
මේ ගැන චාමර ගුරුගේ ෆේස්බුක් සටහනක් දාලා තිබුන මෙහෙම.
නිල් චිත්‍රපටි නිලියො බොහෝ විට අකාලයේ මිය යනවා…සුයිසයිඩ්…ඩ්‍රග්ස් ඕවර්ඩෝස් … ඇක්සිඩන්ට් වැනි හේතුන් මත…අති ධාවනකාරී ජීවිතය කොහේහරි ගිහිල්ලා හැප්පිච්ච ගතියක් තමයි ඒ මරණවල තියෙන්නෙ …එහෙම කෙනෙක් මැරුනාම බොහෝ දුරට මම දැකලා තියෙනවා දෙඅකාරයක ප්‍රතිචාර …එක වර්ගයක් තමයි….ඒ අවසනාවන්ත ජීවිතය දෙස බලන අනුකම්පාශීලි ප්‍රතිචාර…පෝර්න් ඉන්ඩස්‍ට්‍රිය ගැන ඇති විරෝධය…මත්ද්‍රව්‍ය පිළිබඳ විරෝධය…වැනි දේවල් ඒ ප්‍රතිචාර අතරේ තියෙන්න පුළුවන් ….ප්‍රශ්නේ තියෙන්නෙ අපි මේ කොනේ ඉඳන් අනං මනං හිතුවාට…ඒ කොනේ ජීවත්වෙන මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත ගැන අපි මුකුත් දන්නෙ නෑ…
අනිත් ප්‍රතිචාර විදිය ඉතාම නරුමයි..ඒ මැරුණ කෙනා මනුස්සයෙක් කියන හැඟීම නොසලකා කරන ත්‍රාඩ ලිංගික විහිලු…
ඒ දෙකම මැද තැනකින්…අනේ අපිට ළඟ කෙනෙක්…අපිව පිනවපු කෙනෙක්… සමහරවිට ප්‍රසිද්ධ සිනමාවෙ නිලියකටත් වඩා අපිට අපේ රහසිගත ජීවිතයේදී දැනෙන කෙනෙක්…එහෙම කෙනෙක් නැති වුනාම ඇතිවන ගෞරවණීය වේදනාවෙන් අපිට ඒ දිහා බලන්න පුළුවන් නම් හරි වටිනවා..
