ඊයෙ අනීෂා ජයකොඩිගෙ ‘ගෙලාන්’ පොත එලිදැක්වීම පදනම් ආයතනයේ තිබුන. ගෙලාන් කියන්නෙ සිංගප්පූරුවෙ රතු වීදිය. ගණිකාවන්ගේ අඩවිය. අනීෂා සිංගප්පූරුවෙ මුනගැහුනු ගණිකාවන්ගේ ජීවිත ගැන කතන්දර ගෙලාන් පොතේ තියෙනවා. ඉතිං ඒ පොත එළියට එන දවසෙ අදහස් දැක්වීමකට මටත් කතා කළා. මායි, මොහාන් රාජ් මඩවලයි, මිලින්ද රාජපක්ෂයි, හිටපු පොලිස්පති ප්‍රියන්ත ජය‍කොඩි, මයුරි ලියනගේ, සහ උදය දේවාමුල්ල අදහස් දක්වන්න ඇවිත් හිටියා.
ගණිකාවන් වෙනුවෙන් සිද්ද වෙන වැඩක් හින්දම ඒ ගැන මගේ ලොකු උවමනාවක් උනන්දුවක් තිබුන. ඒ හින්දම ඒ වෘත්තියේ ඉතිහාසය පදනම් කරගෙන මගේ අදහස් දැක්වීම කරන්නයි මං සූදානමෙන් හිටියෙ. නමුත් අවාසනාවන්ත විදිහට කාලය අවහිර වුනා. අවසන් කතාව හින්දම සියල්ල සංක්ෂිප්ත කරන්න සිද්ද වුනා.
කතාව කෙටි වුනත් ඒ වෙනුවෙන් වූ සුදානම දිගු එකක් නිසාම ගණිකා වෘත්තියේ ඉතිහාසය ගැනත්, එය අද ඇති තත්වය දක්වා පරිණාමය වූ හැටි ගැනත් ලිපියක් විදිහට ලියා තබන්න කල්පනා කළා.
රටක දියුණුව මනින්න පුළුවන් වැදගත්ම කාරණයක් තමයි ඒ රටේ ආශාව සංවිධානය වෙලා තියෙන ආකාරය නිරීක්ෂණය කරන එක. ඒ කියන්නෙ ආශාවන් තෘප්තිමත් කරමින් නිදහස් කරගන්නා දිශාවටද නැත්නම් තහනම් කරමින් සඟවාගන්නා දිශාවටද සමාජ සම්බන්ධතා සකස් වෙලා තියෙන්නෙ කියන එක. එහෙම ආශාවන් නිදහස් කිරීම පෙරදැරි කරගන්නා සමාජයන් නිරෝගී වෙන අතරෙ ආශාවන් තහනම් කරන සමාජයන් ප්‍රචන්ඩ වෙනවා.
දැන් හැමදේම නිවැරදි කරගෙන යන ට්‍රෙන්ඩ් එකත් එක්ක ගොඩක් අය ගණිකාව කියන වචනෙ අවුල්, ඒ වෙනුවට ලිංගික ශ්‍රමික කියන වචනෙ පාවිච්චි කරමු කියලා යෝජනා කරනවා. මං කැමති ගණිකාව කියන වචනෙ පාවිච්චි කරන්න. ඒ වචනෙට අදාල ගෞරවය නැවත කැඳවන්න.
ඉන්දියාවෙ ගණිකා කියලා හැඳින්නුවෙ ඉතා ධනවත් නිදහස් කාන්තාවන්. ඒ අය නිකංම ශ්‍රමිකයන් නෙමෙයි. ඒ අය සූසැට කලාවන් ඉගෙන ගෙන තිබුනා. අපි අද දන්නා, නැටුම්, සංගීත, සිත්තම්, ගෙත්තම් ආදී සියලු කලාවන් මේ ගණිකාවන්ගේ විෂය නිර්දේශයට අයිති වුනා. ගණිකාවන් කියන්නෙ උසස් ප්‍රභූන් ඇසුරු කළ, කිසිදු පිරිමියෙක් යටතේ වාසය නොකළ, නිර්මාණාත්මක කාන්තාවන්ට. ඒ අය සමග රමණය කියන්නෙ හුදු ලිංගේන්ද්‍රිය තෘප්තිමත් කිරීමක් නෙමෙයි. ඒක ආත්මය සංතර්පනය කිරීමක් වුනා.
මේ ලිපියෙ දක්වන කරුණුවල‍ට පදනම් වෙන්නෙ බ්‍රයන් සේඩි විසින් රචිත ‘ඩික්‍රිමිනලයිස්ඩ් ප්‍රොස්ටිටියුෂන් කියන පොතයි. ඒ පොත සේඩි විසින් පටන් ගන්නෙ මේ විදිහෙ උපුටා දැක්වීමකින්.
‘ඔබට ගණිකා වෘත්තිය තහනම් කරන්න පුළුවන්. නමුත් ඊට ඇති ජනප්‍රියතාවය සුළුවෙන් හෝ අඩු කරන්න ඔබට බෑ’.
ලෝකෙ පරණම රැකියාව කියන්නෙ ගණිකා වෘත්තිය. ඒත් මේක නිවැරදි කතාවක් නෙමෙයි. නමුක් ඇත්ත කතාව වෙන්නෙ ඉතිහාසය ලියන ලද අය විසින් ගණිකාවන් බොහෝ විට අමතක කර දමා තිබීමයි. ඒ නිසා ගණිකා වෘත්තිය ලෝකයේ පැරණිතම රැකියා ගණයට වැටෙන නමුත් ඒ පිළිබඳ ලේඛනගත වීමක් අපිට හුනගැහෙන්නෙ ක්‍රි. පූ 2400දි විතර. ඒ සුමේරියාවෙන්.
ගණිකා වෘත්තිය කියන්නෙ උත්තරීතර රැකියාවක්. සමහර විට ලෝකයේ උත්තරීතරම රැකියාව කියල අපිට කියන්න පුළුවන්. ගණිකාවක් කරන්නෙ තමන් වෙත පැමිණෙන කෙනෙකුට නිවීම ලබා දීම. ආස්වාදය ලබා දීම. ඔවුන්ගේ සතුට වෙනුවෙන් තමන්ගේ ශරීරය පරිත්‍යාග කිරීම. ඒ අර්ථයෙන් ගණිකාවක් විසින් කරන්නෙ පූජකයෙක් විසින් කරනවාටත් වඩා එහා ගිය ආධ්‍යාත්මික කර්තව්‍යයක්.
මේ අර්ථගැන්වීම පසෙකින් තිබුවත් ගණිකා වෘත්තිය ලෝකෙ මුල්කාලීනව පවතින්නෙ පල්ලියත් එක්ක බැඳිලා. ඒ කියන්නෙ දේවස්ථාන ආශ්‍රිතව. ඒකට කියනවා ටෙම්පල් ප්‍රොස්ටිටියුෂන් කියල. කාන්තාවන් දෙවියන් උදෙසා පූජාවක් විදිහට තමන්ගේ ශරීරය පරිත්‍යාග කළා. ඒ අය සමග යහන්ගත වීමෙන් ලැබෙන ප්‍රතිලාභ පල්ලිය විසින් හෝ රජය විසින් ලබා ගත්තා. ගණිකා වෘත්තියේ ආරම්භය සළකුනු වෙන්නෙ ඒ විදිහෙ පූජාවක් හැටියට.
ක්‍රි.පූ 1800 විතර බැබිලෝනියාවෙ තත්වය ගත්තොත් ගණිකාවන්ට අනෙක් කාන්තාවන්ට නැති විශේෂ අයිතීන් තිබුනා. ඒ අයට පියාගේ දේපොල ලැබීමට, සහෝදරයන්ගේ ඉඩම්වලින් ආදායම් ලැබීමට අයිතිවාසිකම් තිබුන.
ඒ වගේම හැම කෙනෙකුටම අනිවාර්යෙන්ම ආරාම ගණිකාවක් විදිහට සේවය කිරීම කරන්න වුනා. පල්ලියෙන් තමයි ගණිකා වෘත්තිය කරගෙන ගියේ.
ග්‍රීසියේ සෝලන් රජුගේ කාලයේදී රාජ්‍ය ගණිකා නිවාස නිර්මාණය වෙනවා. ඒ නිවාස වලින් උපයන මුදලින් කාමයට, ලිංගිකත්වයට අධිපති ඇෆ්‍රොඩයිට් දෙවගන වෙනුවෙන් දොවොල් හදනවා. ග්‍රීසියේ ගණිකාවන් කියන්නෙ රජයේ වහලුන් විදිහටයි සැලකුනෙ. ඒ අයට සේවා කළ යුතු ආකාරය ගැන නීති පනවලා තිබුන. වීදිවල සාමාන්‍ය ජනතාවට අවහිර කිරීම තහනම් කරලා තිබුන. ගෙවල් ඉස්සරහ ඉඳන් හෝ ජනෙල් අද්දර ඉදන් ඒ අය ව්‍යාපාර කළා.
ග්‍රීසියේ ගණිකාවන්ගේ ස්ථරායනයක් තිබුන. මැද පංතියේ ගණිකාවන් වුනේ නිදහස් ගැහැනුන්. ඒ අය ගණිකා වෘත්තියෙන් මුදල් උපයලා ඒ මුදල් රජයට ගෙවලා වහල්බවෙන් නිදහස් වුනා. ඒ අය සිංදු කිව්වා, නැටුවා. මිනිස්සු සතුටු කළා.
මැද පංතියෙන් තව ඉහලට යන්න පුළුවන්කමක් ග්‍රීසියෙ තිබුනා. එතනින් ඉහල පාංතික ගණිකාවක් වෙන්න කෙනෙකුට පුළුවන්. එහෙම අයට කියනවා කෝර්ටිසාන් කෙනෙක් කියල. මේ අය ඇසුරු කලේ ප්‍රභූන්. ඉහළ ධනවතුන්. මේ තත්වයට පත්වෙන්න නම් ගණිකාවකට පෙනුම පමණක් ප්‍රමාණවත් වුනේ නෑ. යහන්ගත වීම පමණක් ප්‍රමාණවත් වුනේ නෑ. ඒ අයට සෑහෙන බුද්ධි පරිචයක් ලබාගන්න සිද්ද වුනා. ඒ වගේම පුද්ගල ඇසුර පිළිබඳ, සමාජය පිළිබඳ දක්ෂතාවලින් පරිපූර්ණ වෙන්න සිද්ද වුනා. කෝර්ටිසාන් කෙනෙකුගේ ඇසුරේදි ඒ ප්‍රභූන් ඉහළ මට්ටමේ සංවාද අප‍ේක්ෂා කළා. ඒ අය එක්ක කාලය ගත කිරීමෙන් ගත පමණක් නෙමෙයි බුද්ධියත් පුබුදුවා ගැනීම අරමුණු කළා. මහා ඇලෙක්සැන්ඩර්ට හිටියා හෙටේරා කියලා ඉහළ පාංතික ගණිකාවක්. එයා ඇලෙක්සැන්ඩර්ට යුද උපදෙස් පවා දුන්නා. ඇලෙක්සැන්ඩර් විසින් ඇතැම් නගර ගිනිබත් කලේ හෙට්රාගේ උපදෙස් අනුවයි.
ප්‍රොස්ටිටියුට් කියලා ඉංග්‍රීසියෙන් ගණිකාව හඳුන්වන්නට යෙදෙන වචනයේ ලතින් තේරුම වෙන්නෙ විකිනීම සඳහා ඇති, නැත්නම් මහජනයාට විවෘත වූ වගේ අදහසක්.
රෝමානු කාලෙදි ගණිකා වෘත්තිය තමයි නිදහස් ගැහැණියකට මුදල් උපයා ජීවත් විය හැකි එකම ක්‍රමය වුනේ. ඒ කාලෙදි ගණිකාවන් සමාජයෙන් පහත් කොට සැලකීමකුත් තිබුන. නමුත් අප්‍රේල් මාසයේ ෆ්ලෝරියා සමයෙදි මේ අයව සාදරයෙන් පිලිගත්තා ෆ්ලෝරියා කියන්නෙ සමෘද්ධියේ උත්සවය. අපි වසන්ත මංගල්‍යය කියන්නෙත් මීට සමාන උත්සවයකට. ෆ්ලෝරියා උලෙලේදී ගණිකාවන් ග්ලැඩියේටර් ලා එක්ක බොරු සටන්වල යෙදෙමින් ජනතාව ආස්වාදයටත් විනෝදයටත් පත් කළා.
ගණිකා වෘත්තිය යමෙක් විසින් ප්‍රමෝට් කලොත් අද වුනත් සමාජය ඒක කොයි ආකාරයකින් බාරගනීවිද? අනිවාර්යෙන් අවි අමෝරාගෙන ඒවි.
නමුත් මාර්කස් පෝර්සියස් කේටෝ කියන රෝම අධිරාජයා ගණිකා වෘත්තිය ප්‍රමෝට් කළා. එයා මෙහෙම කිව්වා ක්‍රි. පූ 60දි.
‘ කවුරු හරි හිතනවා නම් තරුණයන්ට ගණිකාවන්ගේ ඇසුර තහනම් කළ යුතුයි කියල ඒ කෙනා අපේ කාලයේ ඇති නිදහස පිළිබද දැනීමක් නැති කෙනෙක්. අපේ මුතුන්මිත්තන්ගේ සම්ප්‍රදායන් සමග ගැලපෙන්නෙ නැති කෙනෙක්. ගණිකා වෘත්තිය සාමාන්‍ය දෙයක් නොවූ කාලයක් තිබුනෙ නෑ. කොයි කාලෙද මේවා තහනම් කලේ? ගණිකා සේවනය කියන්නෙ මිනිසුන් බුක්ති විඳින නීත්‍යානුකූල වරප්‍රසාදයක්’
ආර්තිකය පිරිහෙනවත් එක්ක රෝමයේ කුප්‍රකට කලිගියුලා තමයි ගණිකාවන්ගෙන් මුලින්ම බදු අය කරන්න පටන් ගන්නෙ. ඒක එයා කරන්නෙ ගණිකාවන් ලබන ආදායම මත නෙමෙයි. නූතන පිම්ප් ලාගේ ක්‍රමයට. ලැබෙන ගාන මොකක් වුනත් එයාට ෆ්ලැට් ගානක් නියම වෙලා තිබුන.
කලිගියුලා එයාගෙ මාලිගාවෙම ගණිකා නිවාසයක් හදලා ලොකු නිලධාරීන්ගේ බිරින්දෑවරුන්ට සහ දූවරුන්ට ඒකෙ වැඩ කරන්න කියලා අණ කළා.
ඔන්න ඊට කාලෙකට පස්සෙ ගණිකා නිවාස පරිපාලනය කරන රාජ්‍ය නිලධාරීන් පත්වෙනවා. ඒක රජයේ කර්මාන්තයක් විදිහට පවතින්න ගන්නවා. ගණිකා නිවාස පිලිගත්තා විතරක් නෙමෙයි රජයෙන් හෝ ආගමික ආයතනවලින් ඒවා පවත්වාගෙන ගියා. එහෙම තමයි පැරණි සමාජයේ ගණිකා වෘත්තිය ස්ථාපනය වෙලා තිබුනෙ.
ක්‍රි.ව 6 වෙනි සියවසේදි ස්පාඤ්ඤයේ රජු ගණිකා වෘත්තිය පළවෙනි වතාවට තහනම් කරනවා. ගණිකා සේවය ලබාදීලා අහුවුනොත් කෝටු පාර 300ක් දීලා නගරයෙන් පිටමං කරනවා. තව රජවරුන් උත්සාහ කළා ගණිකා වෘත්තිය නතර කරන්න. කොයිතරම් දරුනු දඩුවම් දුන්නත් සමාජයෙන් මේ අවශ්‍යතාවය නැති කරන්න කිසි කෙනෙකුට බැරි වුනා.
එක පාලකයෙක් ගණිකාවන්ගේ නාහය කපා දැමුවා. ඔවුන් සමග සොල්දාදුවෙක් හිටියොත් ඔහුගේ ඇගිලි කැපුවා. තව රජෙක් ගණිකා වෘත්තියේ යෙදී හසුවන කෙනෙක් ඇඳිවත පවා නැතිව රටෙන් පිටමං කළා. ගණිකා නිවාස බිමට සමතලා කළා.
ඒත් සුවහසක් පිරිමින්ගේ ගත් සිත් නිවාලමින් ගණිකාවන් ජීවත් වුනා.
තව පැත්තකින් මේවාට ඉඩදුන්නු ප්‍රදේශ තිබුනා. ප්‍රංශය සහ වැනීසිය උදාහරණ. වැනීසියේ කවුන්සිලය විශ්වාස කළා ගණිකා වෘත්තිය නැතුව ලෝකයට පවතින්න බෑ කියල. ඒ අය රතු වීදි නිර්මාණය කරලා දුන්නා. ගණිකා නිවාස වලට පොලිස් ආරක්ෂාව ලබා දුන්නා. ගණිකාවන් නිසා රටේ සමලිංගිකත්වය අඩුවෙලා යනවා කියල ඔවුන් විශ්වාස කළා.
පල්ලියෙන් ලෝකය පුරාම ගණිකා වෘත්තිය ප්‍රතික්ෂේප කරන්න කලින් බොහෝ කාලයක් මේ වෘත්තිය අත්‍යාවශ්‍ය දෙයක් වශයෙන් නගරවල පැවතුනා. පිරිමි ආශාව වෙනුවෙන් මේ වෘත්තිය පැවතිය යුතුයි කියල විශ්වාස කළා. මෑත පල්ලිය එහෙම වුනත් ලිංගිකත්වය සම්බන්ධ පල්ලියේ දැක්ම නිදහස් කාලයකුත් තිබුන.
සාන්ත ඇක්වයිනාස් කිව්වා, නගරයක ගණිකා වෘත්තිය හරියට මාලිගාවක වැසිකිලිය වගේ කියල. ඒවා නැති කලොත් මාලිගාව ගඳ ගහලාථ විෂ වායු පිරිලා බිඳවැටෙනවා.
සාන්ත ඔගස්ටින් කියනවා ලස්සන කතාවක්.
‘ගණිකා වෘත්තිය තහනම් කලොත් කාමය විසින් සියල්ල දූෂණය කරනු ඇත’
10 වෙනි සියවසේ පල්ලිවල ප්‍රතිපත්ති වලට කිව්වෙ පෝර්නොක්‍රසි කියල. ඒවා ඒ තරම් අසභ්‍යයි. සමහර පූජකයන්ට ගණිකා නිවාස තිබුනා.
එහෙම පල්ලිය නැති කරන්නෙ මාර්ටින් ලූතර් කිං සහ ජෝන් කැල්වින්. ඒ ප්‍රොතෙස්තන්ත ආගම හරහා. මේ අය ගණිකා වෘත්තියට සහ විවාහයට පෙර ලිංගික ඇසුරට කියන දෙකටම විරුද්ධ වෙනවා.
මේ විදිහට ටිකෙන් ටික කන්සවේටිව් තත්වයන් වර්ධනය වෙන්න පටන් ගත්තා. යුරෝපයේ 1්‍ර5 සියවසේදී සියල්ල කණපිට හැරුනා. ඒ සිෆිලිස් හින්ද. සියවසක් යනකල් සිෆිලිස්වලට බෙහෙත් හොයාගන්න බැරි වුනා. ඒ හින්ද මැකුවොත් හිරේ වගේ තත්වයක් උදාවුනා.
ගණිකා නිවාස වැහුනා. ප්‍රොතෙස්තන්ත සහෝදරත්වයෙන් කණ්ඩායම් පාරට බැහැලා රාත්‍රියේ ගැහැනුන් ගැන්ග් රේප් කරන්න ගත්තා. ‘වේසි’ කියලා කෑ ගැහුවොත් ගැහැණියකට ඕනම දෙයක් කරන්න ඔවුන්ට ඉඩ තිබුන
පියුරිටන් ඇමරිකාවෙ මුලින්ම ගණිකාවක් වධයට පමුනුවන්නෙ 1673. පාර දිගේ යන ගමන් ඕනම කෙනෙකුට ඇයව දූෂණය කරන්න ඉඩ දුන්නා. මේ මොන දේ කළත් ගණිකා වෘත්තියට ඇති ඉල්ලුම තව තවත් වැඩිවුනා.
ඇමරිකාවෙ වයිට්හවුස් එක හදද්දිත් ඒ වැඩ කරපු අයට යන්න ළගම ගනිකා නිවාසයක් තිබුනා. ඒකෙ ඔවුන්ට බොන්න සූදු කෙලින්න පුළුවන් වුනා. නමුත් වැඩ නොකර කම්කරුවො එතනට යන්න ගත්ත නිසා ඒක වහලා දැම්මා.
යුද්ධවලට යද්දි සොල්දාදුවො එක්ක ගණිකාවො ගියා. රත්තරං හොයාගෙන ආපු පතල්කාරයොත් එක්ක ගණිකාවො ආවා. ඒ තැන්වල ඔවුන් නතර වෙලා ඔවුන්ගේ සේවය ලබා දුන්නා.
ඇමරිකානු සිවිල් යුද්ද කාලෙදි කොන්ඩම් තිබුනත් සමාජරෝග බෝවෙන්න ගත්තා. ඒ කාලෙ තිබුනු බැටළු අතුනුබහන්වලින් තැනූ කොන්ඩම්වලින් වැඩක් වුනේ නෑ.
ඊට පස්සෙ ක්ලබ් සංස්කෘතිය පැතිරෙන්න පටන් ගත්තා. ඒවාට ඩාන්ස් ගර්ල්ස්ලා ආවා. මේ ඩාන්ස් ගර්ල්ස්ලා අනුරාග නැටුම්වලට අමතරව ගණිකා සේවයත් සපයන්න ගත්තා. මේ අය නිසා ක්ලබ්වලට බිස්නස් වැඩි වුනා.
ගණිකා වෘත්තියේ ඉතිහාසය ගැන පොතක් ලියනවා විලියම් සැන්ගර් 1858දි. එයා වෛද්‍යවරයෙක්. එයා කාන්තාවන් 2000ක් ගැන අධ්‍යයන පදනම් කරගෙන මේ පොත ලියන්නෙ. ඒකෙ එයා කතා කරනවා ගණිකා වෘත්තිය පැවතීමට ඇති හේතු සහ එයින් ඇති වෙන බලපෑම් ගැන. ඒ පොතේ සැන්ගර් විසින් ගැහැණියක් ගණිකාවක් බවට පත්වීමට හේතුවන කාරණා කීපයක් අනාවරණය කරනවා.
එක කාරණයක් තමයි ආර්ථිකය. මුදල් ඉපැයීම පිණිස කාන්තාවන් මීට යොමුවෙනවා කියන එක. අනෙක් රැකියාවල යෙදීමෙන් ලැබෙන අඩු පඩිය සහ අතවර සැලකීමේදී ගණිකා වෘත්තිය වඩා හොඳ තෝරාගැනීමක් වූ බව සැන්ගර් කියනවා.
ඒ වගේම මේ වෘත්තිය හරහා කාන්තාවන් ස්වාධීනත්වයක් අත්පත් කරගත් බවත් කියනවා. විශේෂයෙන් අසාර්ථක විවාහයන්ගෙන් සහ පීඩාකාරී පවුල්වලින් පැනයන ගැහැණුන් තමන්ගේ ජීවිතය තනිව ගොඩනගා ගන්න ගණිකා වෘත්තියට යොමුවීම ගැන පැහැදිලි කරනවා. ඒ වගේම ලුතර් කිං සහ කැල්වින්ගේ ප්‍රොතෙස්තන්ත ආචාර ධර්ම අනුව විවාහයට පෙර ලිංගික සම්බන්ධතා පැවැත්වීමෙන් පාපී වූ ගැහැණුන් විවාහයකට නුසුදුසු යැයි සමාජයෙන් සැලකීම නිසාත් ගණිකා වෘත්තියට යොමු වූ අවස්ථා සැන්ගර් විසින් පෙන්වා දෙනවා. 
ලංකාවෙ අමද්‍යප ව්‍යාපාරය වගේ ඇමරිකාවෙ ගණිකා විරෝධී ව්‍යාපාර ඇතිවෙනවා 20 වෙනි සියවසේදි. ආගමික කණ්ඩායම් පල්ලිවල බලය එක්ක දේශපාලනයට බලපෑම් කරනවා
නමුත් තාක්ෂණය එක්ක ගණිකා වෘත්තිය පිමි පනිනවා. මේ වෙද්දි ඔන්ලි ෆෑන් වගේ ප්ලැට්ෆෝම් හරහා ගණිකා වෘත්තිය සියලු සීමා මායිම් බිඳහෙලමින් මිනිස් තෘප්තිය පොම්ප කරන්න පටන් අරගෙන තියෙනවා. සෑම ආකාරයකම ආශාවක් සංතර්පනය කළ හැකි ආකාරයේ වේදිකාවන් නිර්මාණය වෙනවා. ඒ අතරම කාන්තාවකගේ ආරක්ෂාව සහ ස්වාධීනත්වය කියන කාරණා මේ තාක්ෂණය නිසාම තව තවත් ශක්තිමත් වෙමින් පවතිනවා.
මේ වෙද්දි ඕනම කෙනෙකුට පුළුවන් ගණිකාවක් හැටියට හොඳ ආදායමක් උපයාගන්න. නමුත් එකල ගණිකාවක් සතුව තිබූ අනෙක් කුසලතාවයන් මෙකල දකින්න නෑ. සංවාදයට සුදුසු, විවිධ විෂයන් ගැන දැනුමැති, ඉන්ද්‍රිය සංතර්පනයේ ශික්ෂණය සහ පුහුණුව ලත් ඒ ආධ්‍යාත්මික ගුරුවරියක් බඳු ගණිකාව අහිමි වෙලා තියෙනවා.
රටක නීත්‍යානුකූල අවසරය, ගෞරවය, ආරක්ෂාව මේ වෘත්තියට අවශ්‍ය වෙන්නෙ වෙන කිසිවකටත් වඩා ඒ ලෞකික පරමානන්දය කැඳවන උතුම් ගැහැණිය නැවත නිර්මාණය වීමට ඒ අවකාශය අවශ්‍ය නිසායි.
චින්තන ධර්මදාස
