පුරවැසියෙකුගේ ජීවිතය
පුරුෂයෙක් මෙසේ ලබා ගත් අධ්‍යාපනයෙන් සහ ත්‍යාග වශයෙන් (බ්‍රාහ්මණයන්ට ධනය ත්‍යාග ලෙස ලැබුණි), අත්පත් කරගැනීමෙන්, ලබාගැනීමෙන්, ඉතුරු කිරීමෙන් හෝ උරුමයෙන් ලත් ධනයෙන් (මේ සියල්ල වෛශ්‍යයයන්ට ධනය ලැබුනු ආකාරයි) ගෘහපතියෙක් ව (ගෘහස්ථ) පුරවැසියෙකුගේ ජීවිතය ගත කළ යුතුය. ඔහු නගරයේ නිවසක් හෝ විශාල ගමක් හෝ යහපත් මිනිසුන් වසන ප්‍රදේශයක් හෝ බොහෝ අය පොදුවේ නිවසන නිකේතනයක් හෝ වාසයට ගත යුතුය. මේ නිවස ජල පහසුකම් වලට සමීපව පිහිටිය යුතු අතර විවිධ අවශ්‍යතා සඳහා වෙන් කළ කාමර සහිත විය යුතුය. මේ නිවස උයනකින් වටව තිබිය යුතු අතර බාහිර සහ අභ්‍යන්තර කාමර දෙකක් තිබිය යුතුය. අභ්‍යන්තර කාමරය කාන්තාවන් සඳහාය. බාහිර කාමරය හොඳින් සුවඳවත් විය යුතුය. එහි මෘදු, සිත්ගන්නාසුලු, පිරිසිදු සුදු රෙද්දෙන් වැසුනු, මැද කොටස පහත, එහි මල්මාලා සහ මල් පොකුරු ගැවසුනු, ඉහළින් වියනක් සහිත, ඉහළින් එක කොට්ටයක්ද, පහළින් තව කොට්ටයක්ද වන සේ කොට්ට දෙකක් සහිත සයනයක් තිබිය යුතුය. එහි කවිච්චියක්ද එහි හිස පෙදෙසට වන්නට ස්ටූල් එකක්ද තිබිය යුතුය. ස්ටූල් එක මත රාත්‍රිය සඳහා අවැසි සුවඳ ගැල්වුම්ය. මල්ය. නෙතෙහි ගල්වන අඳුන්ය. මුව ගල්වන සුවඳය. දෙහි ගස් දඬුය. කවිච්චිය අසල බිම පඩික්කමක් තිබිය යුතුය. ඒ අසල ආභරණ පෙට්ටියක් සහ ඇත් දළයකින් තැනූ ආධාරකයක ඇති වීනාවකි. සිත්තම් ඇඳීමට පුවරුවකි. සුවඳ පිරුණු කලසකි. පොත්ය. කහ අමරන්තා මල් වැල්ය. කවිච්චියට නුදුරින් බිම රවුම් අසුනකි. ක්‍රීඩා භාණ්ඩ කරත්තයකි. දාදු ලෑල්ලකි. මේ කාමරයට පිටතින් කුරුළු කූඩුවකි. එමෙන්ම කපු කැටීමට සහ කැටයමට බඳු දේ සඳහා වෙන් කළ තැන්ද ඇත. උයනෙහි කැරකෙන ඔන්චිල්ලාවක් සහ සාමාන්‍ය ඔන්චිල්ලාවකි. මලින් ගැවසුනු ලතා මණ්ඩපයකි. ඒ අසල හිඳගැනීමට උස්ව සකස් කළ අසුනකි.
ගෘහපතියා උදේ පිබිදී ශරීර කෘත්‍යයන් ඉටු කළ පසුව, දත් මැද, සිරුරෙහි ආලේපන සහ සුවඳ නිසි පමණ ගල්වා, ආභරණ පැළඳ, නෙත් පියෙහි සහ නෙත් යට අඳුන් ගල්වා, දෙතොල වර්ණ ගන්වා ඔහු දෙස කැඩපතින් බැලිය යුතුය. අනතුරුව බුලත් කොලයක් සමග මුව සුවඳ කරන අනෙක් දේ සපා ඔහුගේ දවසේ ව්‍යාපාර ආරම්භ කළ යුතුය. ඔහු දිනපතා ස්නානය කළ යුතුය. දිනක් හැර දිනක් සිරුරෙහි තෙල් ගැල්විය යුතුය. දින තුනකට වරක් සබන් (හා සමාන යමක්) ගැල්විය යුතුය. දින හතරකට වරක් කෙස් රැවුල් මුඩු කළ යුතුය. දින පහකට හෝ දහයකට වරක් සිරුරේ අනෙක් රෝම මුඩු කළ යුතුය. මේ කිසිවක් අමතක නොකළ යුතු අතර කිහිලිවල දහඩියද ඉවත් කළ යුතුය. චරායනට අනුව පෙර දහවල්, පසු දහවල් සහ රාත්‍රී ආහාර ගත යුතුය. පාතරාසයට පසු ගිරවුන්ට කතා කිරීම පුහුණු කිරීමටත්, කුකුලන් සහ එළුවන් පොරයට පුහුණු කිරීමටත් කාලයයි. සීමිත කාලයක් පිතාමර්දා, විතා, විධූෂක ආදීන් සමග විනෝදවීමට ගත කළ හැකිය. අනතුරු දිවා මැද සැතපීම කළ යුතුය. අනතුරුව නැවත වස්ත්‍රාභරණයෙන් සැරසෙන ගෘහපතියා සවස් කාලයේ මිතුරන් සහ අල්ලාප සල්ලාපයේ ගත කළ යුතුය. සන්ධ්‍යා කාලයේ ගීත ගායනා වලින් අනතුරුව ගෘහපතියා අර පෙරදී සුවඳ ගල්වා සකස් කළ කුටියේ තමන්ගේ මිතුරෙක් සමග රැඳී සිටිය යුතුය. ඒ ඔහු වෙත ආකර්ශනය වූ ගැහැණිය පැමිණෙන තුරුය. නැතහොත් ඔහු කාන්තාවක් අත ඇයට පණිවුඩය යැවිය හැකිය. නොඑසේනම් ඔහුම ගොස් ඇයට කතා කළ හැකිය. ඇය සපැමිණි පසු ඔහු හා ඔහුගේ මිතුරා ඇයව පිළිගෙන ආදරණීය රසවත් සංවාදයෙන් ඇයට ආස්වාදය ලබා දිය යුතුය. දවසේ කාර්යය නිමා විය යුත්තේ එසේය.
ඉඳහිට විනෝදාස්වාදය සඳහා කළ යුතු දේවල් පහත පරිදිය.
1. විවිධ දේවතාවන්ට උත්සව පැවැත්වීම
2. ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාගමයන්
3. මධුසාද
4. උයන්කෙළි
5. වෙනත් සමාජ කටයුතු
උත්සව
විශේෂ නැකත් දිනවල පුරවැසියන්ගේ සමුළුවක් සරස්වතී කෝවිලට කැඳවිය යුතුය. ගායනා සහ අනෙකුත් හැකියාවන් ඇති නගරයට අලුතෙන් පැමිණි කලාකරුවන්ගේ දක්ෂතා එහිදී පරීක්ෂා කළ යුතුය. එදිනම දක්ෂ අය අගයමින් ත්‍යාග ලබා දිය යුතුය. පැමිණි පුරවැසි සමූහයේ ප්‍රසාදය අනුව ඔවුන් රඳවා ගැනීම නැවත පිටත් කර හැරීම කළ හැකිය. මෙම සමුළුවෙහි පුරවැසියන් සමෘද්ධියේදී මෙන්ම ආපදා සමයේදීත් ප්‍රසංගයන්ට ක්‍රියාකාරීව සහභාගි විය යුතුය. එමෙන්ම අලුතෙන් සමුළුවට එක්වූ අයට ආගන්තුක සත්කාර දැක්වීමද මේ පුරවැසියන්ගේ වගකීමකි. මෙහි දක්වා ඇති කරුණු අනෙක් දේවතාවන් වෙනුවෙන් පවත්වන උත්සව සඳහාද මෙපරිද්දෙන්ම සිදු කළ යුතු වෙයි.
සමාගමය
එකම වයසක, තරාතිරමක සහ සමාන දක්ෂතා ඇති, සමාන රුචිඅරුචිකම් සහ සම මට්ටමක අධ්‍යාපනයක් ඇති පුරුෂයන් පුරඟනන් සමග එක්ව හිඳිමින් හෝ පුරවැසියන් කණ්ඩායමක් සමග හෝ ඒ කෙනෙකුගේ වාසස්ථානයක එකිනෙකා සමග සිත්ගන්නාසුලු කතාබහේ නියැලීම සමාගමයක් ලෙස හැඳින්වෙයි. මේ සංවාදයන් කෙනෙකුගේ අඩක් නිමකළ කාව්‍යයක් සම්පූර්ණ කිරීම පිළිබඳ විය හැකිය. නැතහොත් වෙනත් කලාවන් ගැන දැනුම් පරීක්ෂා කිරීම් පිළිබඳ විය හැකිය. ඉතා සුන්දර කාන්තාවන්, පුරුෂයන් කැමති දේට කැමැත්තක් දක්වන කාන්තාවන්, අනෙකුන්ගේ මනස් ඇදගැනීමේ දක්ෂ කාන්තාවන් මෙහිදී ගෞරවයට පාත්‍ර වේ.
මධුසාද
පුරුෂයන් සහ ස්ත්‍රීන් එකිනෙකාගේ නිවෙස්වල මධුපාන කළ යුතුය. මෙහිදී පුරුෂයන් විසින් පුරඟනන් හට පානයට අවකාශ සැලසිය යුතුය. අනතුරුව ඔවුන් පානය කළ යුතුය. මධු, ඒරෙය, සුරා, සහ ආසව ආදී තිත්ත මෙන්ම ඇඹුල් පානයනුත් විවිධ දඬු, පළතුරු සහ පත්‍ර මුසු පානයනුත් මෙහිදී භාවිතා කෙරේ.
උයන්කෙළි
උදෑසන පුරුෂයන් මනාව හැඳ පැළඳ පුරඟනන් සමග අසුන් පිට උද්‍යාන කරා යා යුතුය. සේවකයන්ට ඔවුන් සමග මේ ගමනට එක්වෙයි. දවසේ කටයුතු එතැන් සිට කිරීමෙන් අනතුරු, වටුවන්, කුකුළන් හෝ එළුවන් කෙටවීම වැනි සිත්ගන්නාසුලු ක්‍රීඩාවන්ගේ යෙදීමෙන් පසු සවස් යාමයේ ඔවුන් නැවත නිවෙස් කරා එන්නේ නෙලාගත් මල්පොකුරුද අතැතිවය.
ගිම්හාන සමයේදී විසකුරු සහ අනතුරුදායක සතුන් ඉවත් කළ ආරක්ෂිත දිය පහරක ස්නානයේදීද මෙපිරිදිම කාරණා සිදුවෙයි.
අනෙක් සමාජ ක්‍රීඩා
දාදු ක්‍රීඩාවේ නියුතු රාත්‍රීන්. සඳ ඇති රාත්‍රීන්හි පිටත සංචාරයන්. වසන්ත සමයේ උත්සව පැවැත්වීම. අඹ කඩන්නට යාම. නෙළුම් දඬු කෑම. ළපටි ඉරිඟු කෑම. දළුලන සමයේදී වනාන්තරවල ඇවිදීම. උදකක්‍ෂවේදික හෙවත් ජලක්‍රීඩා. එකිනෙකා මලින් සැරසීම. කොහොඹ මලින් පහරදීම. ආදී තවත් නොයෙක් රටටම පොදු වූ හෝ ඒ පළාතට විශේෂ වූ ක්‍රීඩා. මෙවන් විනෝදාස්වාදයන් පුරවැසියන් විසින් පවත්වාගෙන යා යුතුය.
පුද්ගලයෙකු වෛශ්‍යාවක් සමග සිටියදී මෙන්ම වෛශ්‍යාවක විසින් තමන්ගේ සේවිකාවන් සමග හෝ පුරවැසියන් සමග ඉහත විනෝදාස්වාදයන්හි යෙදිය හැකිය.
විනෝදාස්වාදයන් සඳහා සම්බන්ධවන (කලින් සඳහන් කළ) චරිත පහත පරිදිය.
පිතාමර්දා යනු ධනයක් නැති, ලෝකයේ හුදකලා වුනු, ඔහුගේ අසුන, පෙණ නගන යම් ද්‍රව්‍යයක් සහ රතු රෙදි කඩක් පමණක් සන්තකව ඇති, උසස් ප්‍රදේශයකින් පැමිණි, සියලු කලාවන්හි දක්ෂ, මේ කලාවන් උගැන්වීමෙන් පුරවැසියන්ගේ සහ පුරඟනන්ගේ ඇසුර ලබන්නෙකි.
විතා යනු වාසනාවේ ඵලවන් අත්විඳින ලද, ඔහුගේ ප්‍රදේශයේම අය ඇසුරු කරන, ගෘහමූලිකයෙකුගේ ගුණාංගයන් සහිත, බිරිඳක් සිටින, පුරවැසි සමළුවවෙහි සහ පුරඟනන්ගේ ගෞරවය ලබමින් ඔවුන්ගෙන් යැපෙමින් ඒ තැන්හි වෙසෙන්නෙකි.
විදූෂක නොඑසේනම් වෛහාසක යනු යම් කලාවන් ප්‍රමාණයක් පමණක් දන්නා, සියල්ලන් විසින් විශ්වාස කරන කවටයෙකි.
මේ අය පුරවැසියන්ගේ සහ පුරඟනන්ගේ ගැටුම් සමථයට පත් කරන්නට ඉදිරිපත් වෙයි. ස්ත්‍රී යාචිකාවන්, හිසමුඩු කළ කාන්තාවන්, අනාචාරයේ හැසිරෙන කාන්තාවන් සහ විවිධ කලාවන්හි නිපුණ වයස්ගත පුරඟනන් සම්බන්ධයෙන්ද මේ කාරණය අදාල වේ.
මෙපරිද්දෙන් තමන්ගේ ග්‍රාමයේ හෝ නගරයේ වෙසන, සියල්ලන්ගේ ගරුත්වය ලබන පුරවැසියෙක් ඔහුගේ කුලයේ හඳුනාගැනීම වටිනා අයව කැඳවිය යුතුය. ඔහු සාමූහිකව සංවාද කළ යුතු අතර ඔහුගේ මිතුරන් සතුටු කළ යුතුය. විවිධ දේ සඳහා අන් අයට සහාය වීමෙන් අන් අයටද එපරිදිම එකිනෙකාට සහාය වීමට අවස්ථා සැලසිය යුතුය.
මේ ගැන කියවෙන ඇතැම් ශ්ලෝකයක් පහත පරිදිය
“සංස්කෘත භාෂාවට පමණක් හෝ අනෙක් ප්‍රාදේශීය භාෂාවකට පමණක් හෝ සීමා නොවී, සමාජයේ විවිධ කාරණා ගැන කතිකා කරන පුරවැසියෙක් උසස් ගෞරවයක් ලබන්නේය. මහජනයා විසින් ප්‍රතික්‍ෂේප කරන, පාලනය වන නීතියක් නොමැති, අනෙකුන්ගේ විනාශය අරමුණු කරන සමාජයන්වල බුද්ධිමතුන් ජීවත් නොවිය යුත්තේය. ජනතාවගේ අරමුණු අනුව ක්‍රියා කරන, තෘප්තිය අරමුණු කරන සමාජයක ජීවත්වන උගත් පුරුෂයා ලෝකයේ ගෞරවයට පාත්‍ර වන්නේය.”
